به تازگی از خانم معصومه ابتکار صحبتی مطرح شد که گفتهاست، حسن روحانی در تلاش بوده تا از زنان در وزارتخانه استفاده کند ولی این تلاش در نهایت نتیجه نداد. آیا به گفته خانم ابتکار نیت رییسجمهور برای تحقق وعده انتخاباتی و حضور زنان در کابینه جدی بوده است؟ اگر فرض عزم جدی روحانی را به واقعیت نزدیک بدانیم چه فشارهایی مانع چنین اتفاقی شده است؟ محمود احمدینژاد در گذشته، تابوی این موضوع را شکست و میتوان گفت که بستر را برای روسایجمهور بعد خود فراهم کرد و امروز دیگر انتخاب وزیر زن یک اتفاق عجیب نیست زیرا در گذشته نه چندان دور، این امر صورت گرفته است. روحانی به نسبت زمان دولت اصلاحات، موانع زیادی پیش روی خود برای انتخاب وزیر زن ندارد و دیگر، صحبت از هنجارشکنی سیاسی در موضوع وزیر زن نیست . امروز دیگر مشکل اصلی مقاومت بخشهای قدرت در قبال تابوشکنی نیست بلکه عزم جدی دولت برای انتخاب و اعتماد به زنان است . این فرض از آن جهت برجسته میشود که مشاهدهمیکنیم رییسجمهور، همان معاونان زن خود در دولت یازدهم را نیز با تنزل رتبه رو به رو کردهاست. برای اطلاع بیشتر از دلایل این اقدام حسنروحانی با فاطمه راکعی، از نمایندگان مجلس و نیز دبیر کل جمعیت زنان مسلمان نواندیش گفتوگو کردیم که در ادامه، میخوانید.
نظر شما در مورد نبود زنان در پست وزارتخانه دولت دوزادهم چیست؟
من فکر می کنم فشارهای فراوانی از طرف گروههای خاصی که همیشه هستند و جلوی اقدامات درست دولت های ملی را می گیرند بر شخص آقای روحانی بود و این فشار تا اینجا که ما مطلع هستیم در این چندماهه افزایش یافته است. ما زنان نیز صبری داریم و این بیحرمتی، بیاعتنایی، دور زدن و شنیده نشدن، همه اینها باعث شده که انتظارات چهار دهه ما، امروز به صورت مطالبه جدی مطرح بشود و ما تقاضای یک وقت فوری از آقای روحانی کردیم و باید برویم و با ایشان صحبت کنیم . این یک حق و وظیفه ملی است برای رفع مشکلات زنان که چندین دهه است در عرصه حضور ندارند تا به رفع مشکلات کمک کنند. مسائلی مانند فقر،تکدیگری در کشوری که این قدر ثروتمند بوده، مسائل زیست محیطی که امروزه بحران جدی شده است و همچنین بسیاری از مسائل فرهنگی و سیاسی که زنان میتوانند به رفع خشونت و … و راه های مسالمتآمیز در رفع مشکلات کمک کنند. چرا حق آن ها از کابینه اول تا به امروز سلب شده است و این حس و حق مادرانه آن هاست که در جهت اصلاح جامعه و در نتیجه فرزندان خود گام بردارند.
خانم ابتکار گفتند که رییس جمهور تلاش بسیاری برای انتخاب وزیر زن کرد که تلاش او در نهایت نتیجه نداد، شما این صحبت را تایید می کنید ؟ به نظرتان نیت جدی از طرف دولت وجود داشته است؟
من بارها در مصاحبه های خودم تاکید کردم که آقای روحانی، حقوقدان و فرد بسیار هوشمندی است و بر حقوق زنان در چارچوب شریعت واقف است و آدمی نیست که در روز روشن چنین ظلم آشکاری را بر چندین میلیون نفر کند. بیشک فشارهایی هست اما این مسائل، مشکل آقای روحانی است.
ما زنان چهار دهه است که در حال تلاش هستیم و امروزه خوشبختانه در قالب دو حزب بسیار فراگیر و فعال تلاش میکنیم تا به حقوق خود برسیم.
جمعیت زنان مسلمان نواندیش ایران سالهاست فعالیت شناسنامه دار خود را شروع کرده و در تمام استانها دفتر نمایندگی فعال دارد. مجمع زنان اصلاحطلب نیز امروز اولین کنگره خود را برگزار کرد و مجوز خود را به طور رسمی گرفته است و همه به دنبال احقاق حقوق زنان هستند. مابه دنبال آن هستیم که مطالبات خود را به مطالبات ملی تبدیل کنیم و همانند قبل به این راه ادامه خواهیم داد.
با تمام این مسائل من فکر میکنم که نیت روحانی جدی بوده ولی دولت موفق به انجام آن نشده است و ما باید کاری کنیم که این اتفاق رخ بدهد .یعنی اگر قرار باشد در دوره دوم دولت تدبیر و امید دولت، همان فشارهای دوره قبل باشد و اقلیتی که بیشک خلاف نظرات امام (س) و قانون اساسی اقدام می کنندفشاربیاورند، با مشکل مواجه خواهیم شد. آنها سعی دارند در حرکت یک ملت که رو به جلوست، وقفه ایجاد کنند و با بازدارندگی به کار خود بپردازند و در واقع جلوی توسعه کشور را بگیرند. بی شک این نوع رفتارها امنیت کشور را به خطر میاندازد.
نظر شما در رابطه با معاونان رییسجمهور چیست؟
بعضیها به من گفتند که چرا خانم مولاوردی و ابتکار این وضعیت را پذیرفتند و این معاونتها به نوعی برای آن ها تنزل مرتبه بود.این دو بزرگوار با توجه به روحیه ای که از آنها سراغ دارم بسیار راحت تر بود که بگویند جایگاه ما والاتر از این است که با ما بازی شود و عطای این معاونت ها را به لقایش ببخشند ولی این کار را نکردند، این نهایت بزرگواری آن هاست. آنها فکر کردند که در صورت عدم پذیرش، جایگاه زنان کمرنگتر خواهد شد. برخی ها این عزم را ندارند که از زنان در پست وزیر استفاده کنند و روحانی نیز در نهایت مجبور به چنین کاری شده است و اگر همین دو معاونت را نیز قبول نکنند، دو جایگاه زنان در دولت از دست خواهد رفت .
تلاشی برای حضور زنان در معاونتهای دولت شده است؟
ما نباید این بستر را رها کنیم وچون کابینه نیز هنوز کامل نیست، باید تلاش خود را تا آخرین لحظه انجام دهیم.البته غیر از این تلاشهایی که در دستور کار داریم، لابی هایی نیز برای حضور زنان به عنوان شهردار در مناطق تهران و در شهرستانها صورت گرفتهاست. ما در تلاشهستیم و انتظار داریم در شهرداریهای تهران و شهرستانها نیززنان در جایگاه شهردار مناطق و معاونتها مشغول به کار شوند.
لازم به ذکر است در کابینه نیز قولی از جانب آقای جهانگیری گرفته شده که در مدیریت های ارشد از زنان استفاده شود، به ویژه برای استفاده از زنان در پست معاونتها، زیرا دولت برای استفاده از زنان در این پستها دیگر با فشار گروههای مقابل رو بهرو نیست و هیچ مداخلهای نمیتواند صورت بگیرد.باید اشاره کنم این صحبت آقایان که میگویند زنان چون در مدیریت ارشد حضور نداشتند، پس برای پست وزارت تجربه ندارند،خودشان نیز می دانند باطل است. برخی وزرا در دولت قبل نیز از زنان در معاونت استفاده نمیکردند که بعد مشخص شد خواست رییسجمهور از وزرا بوده که از زنان استفاده کنند ولی آنها به دستور او عمل نمیکردند. ما آن موقع این موضوع را جدی نگرفتیم زیرا درگیر کارهای خودمان در حوزه زنان بودیم ولی امروز فهمیدیم که گویا یک عده حاضر به استفاده از زنان به طور کل نیستند.
ما امروز برای زنان سهم خواهی میکنیم و میگوییم چرا زنان نباید در عرصه باشند.آقایان باید پاسخگو باشند و آن ها را پاسخگو خواهیم کرد. زنان باید در استانداری ،فرمانداری، شهرداری ،سفرای خارج از کشور ،روسای بیمارستانها،فرهنگستانها و پژوهشکده ها حضور داشته باشند. در تمامی این جایگاهها ما لیستی به رییسجمهور و وزرا خواهیم داد و مطالباتمان را دنبال خواهیم کرد.
تصور کنید چند ماه آینده که معاونت های وزارتخانهها اعلام می شود ، باز هم ببینیم سهم زنان در معاونتها اندک است،این وضعیت، بستر را برای برخی فراهم نخواهد کرد که دوباره بگویند زنان تجربه در مدیریت ارشد ندارند، پس نمی توانند مسئول شوند و این دور باطل عدم مشارکت زنان در کابینه همچنان ادامه پیدا کند؟
این وضعیت استمرار پیدا نخواهد کرد برای اینکه ما با تمام وجود در عرصه حضور خواهیم داشت و همه زنان، خارج از جناح بندی سیاسی اصولگرا، اصلاحطلب و معتدل در حال فعالیت هستیم. خوشبختانه کمیته زنان خانه احزاب از مدتی قبل جریان سازی خودش را شروع کرده تا زنان، فعال شوند و در تمام بدنه احزاب فراگیر و ملی، این فعالیت شروع شده است. گفتنی است در این اواخر،خانه احزاب همایش ارزشمندی را در این زمینه برگزار و بیانیه ای صادر کرد و این بیانیه به تایید تمامی زنان حاضر رسید. تا به امروز، زنان اینگونه فعال وارد عرصه نشده بودند. آقایان نیز شایستگی زنان را قبول دارند و می گویند که جایگاه ما فلان است و جایگاه شما از منظر امام(س) والاست ولی چون در بدنه قدرت حضور نداریم، نمی توانیم چندان موثر باشیم و این تلاش ها را به واقعیت برسانیم. بنابراین به خاطر کشور، آحاد ملت، خواسته های ملی خودمان و به ویژه فرزندان این مرزبوم، باید وارد فضا بشویم و این حق را دنبال میکنیم و تا زمانی که به حقمان نرسیم این مطالبات را پیگیری می کنیم.
احمدی نژاد در آن شرایط و فضای سیاسی کشور، یک زن را به عنوان وزیر انتخاب کرد ولی روحانی در دولت اول و حتی در دولت دوم که فضا بسیار مساعد و بستر فراهم بود از زنان استفاده نکرد ،نظر شما در این باره چیست؟
اگر یک نکته مثبت در تمام عملکرد آقای احمدی نژاد باشد، همین تابو شکنی حضور زنان به عنوان وزیر در کابینه است. ما تصور میکردیم او کار نمایشی کرد تا نشان دهد و بگوید به ضرورت اجتماعی بخش زیادی از جامعه پاسخ دادم . همان کاری که در دوره اصلاحات اجازه نداد صورت بگیرد.شما شاهد هستید که دولت اصلاحات قصد داشت وزیر زن انتخاب کند ولی برخی از آقایان هشدار دادند که ما به ملت میگوییم به شما مالیات ندهند. اما بعد با احمدینژاد مخالفتی صورت نگرفت و همه فهمیدند که این مشکل جریان سیاسی مقابل با اصلاحات است که میخواهند به هیچ وجه اصلاحات، کار بزرگی انجام ندهد. البته چون اقدام احمدینژاد نمایشی بود و احساس قوی انسانی و حقوقی پشتش نبود، دیدیم که این زن که عملکرد بسیار بهتری طبق معمول از برخی آقایان در آن کابینه داشت به دلیل یک مخالفت، به سرعت برکنار شد. احمدینژاد ناخواسته حرکتی را انجام داد که به نفع جامعه زنان بود زیرا امروز دیگر کسی نمیتواند بگوید تابو بوده و اسلامی نیست، چرا که با صدای بلند می گوییم چگونه برای آقای احمدی نژاد و دولت او تابو نبوده و برای ما تابو است.
شما اطمینانی به جامعه زنان برای بهبود شرایط خواهید داد ؟
ما این چند روز جلساتی داشتیم، تصمیماتی گرفتیم و نامه هایی را نوشتیم که تحت هر شرایطی حقوق خودمان را دنبال خواهیم کرد.