طبیعتا وقتی صحبت از سیاست‌زدایی می‌شود مقصود کنشی ارادی است که از سوی دولت‌ها انجام می‌گیرد. این مفهوم چند مفروض را در بر دارد؛ یکی اینکه اگر سیاست به مفهوم خاص آن در نظر گرفته شود می‌توان گفت به عمد دست به سیاست‌زدایی زده است. نکته بعد این است که در این نقطه از دنیا که ما ایستاده‌ایم همه حکومت‌ها سیاست‌زدایی را می‌پسندند و آن را انجام می‌دهند، چرا که به نوعی به خلوت شدن حوزه عمومی منجر می‌شود. دوم اینکه طبیعتا سیاست‌زدایی قصد دارد فضاهای سیاسی را مسدود کند تا امکان انتخابات آزاد، مطبوعات آزاد، رقابت‌های حزبی آزاد در آن با مشکلاتی مواجه شود.
باید تعریف مشخصی از سیاست ارایه شود. اگر منظور از سیاست به مفهوم اخص آن باشد یعنی حضور و مشارکت در حوزه‌های سیاسی، حوزه‌های قدرت، روابط قدرت، حضور در انتخابات و… ممکن است این فرض که سیاست‌زدایی درسال‌های گذشته یکی از انتخاب‌ها بوده درست باشد اما اگر بخواهیم از امر سیاسی به معنای موسع آن یاد کنیم در واقع می‌تواند حوزه‌های زیادی از جمله حوزه‌های ظاهرا خصوصی را هم دربربگیرد و معنای سیاست را گسترده‌تر کند، بسیاری از کنش‌ها و کردارهای فردی و حتی خصوصی ما هم رنگ و بوی سیاسی پیدا می‌کند.
