فهرست: ۱-باغ بوشهری؛ زیبایی شناسی فرهنگ عامه/ تاملاتی زیبایی شناسانه بر زیست عوام بوشهری/ اسماعیل حسام مقدم ۲-جامعه شناسی خصومت شهری و روستایی در استان بوشهر/ منازعه فرهنگی ۴۸ و ۵۸/ حمید موذنی ۳-مطالعه؛ کنشی گمشده در زندگی روزمره/ گزارش- گفت وگوی “هامون” در باب فرهنگ مطالعه در شهر بوشهر/ مهدیه امیری ۴-شهرها و سیاهچاله ها/ تاملاتی جامعه شناسانه بر وضعیت معابر در بوشهر/ اسماعیل حسام مقدم ۵-گزارش – گفت وگوی “هامون” درباب وضعیت سالن های سینما در بوشهر/ سینما؛آینه ی فرهنگ/ سبحان حسن پور – احمد حسام مقدم ۶-لُکنت در مبلمان شهری بوشهر/ گزارش – گفت و گوی هامون در باب وضعیت مبلمان شهری بندر بوشهر/ رضا شبانکاره ۷-گفت و گوی «هامون» با حمید موذنی؛ نویسنده و منتقد فرهنگی/ بافت قدیم بوشهر، حامل گفتمان های گفت و گو و مدارا ۸-گفت و گوی «هامون» با دکتر محمود جمهیری، دانش آموخته ی دکترای تخصصی شهرسازی/ مبلمان شهری بوشهر فاقد المان های هویت بخشی بومی/ رضا شبانکاره ۹-مبلمان معلولین/ درنگی بر آسیب شناسی مبلمان شهری بوشهر- ویژه معلولین/ عباس جاودانی ۱۰-محیط زیست، آب، هوا، درخت/ گزارشی در خصوص بی تفاوتی به محیط زیست در بوشهر/ مهدیه امیری ۱۱-کرانه های انتظار و انزوا/ گزارشی درباب سرای سالمندان محمدیه بوشهر/ فاطمه واعظ زاده ۱۲-همه ی ما مسئولیم/ گزارش “هامون” از وضعیت فاطمه؛ کودک شش ساله بوشهری قربانی کودک آزاری/ طیبه (ستاره) تناور ۱۳-همه ی نام های آزادی/ نگرخواهی در خصوص وضعیت آزادی قلم در مطبوعات استان بوشهر/ مهدیه امیری ۱۴-درنگی بر سازمان بهزیستی استان بوشهر/ گزارش “هامون” درباره وضعیت سازمان بهزیستی استان بوشهر/ ستاره تناور ۱۵-روزنامه نگاری بوشهر در ورطه ی بی معنایی/ رضا شبانکاره ۱۶-مطبوعات؛ کنشگران مدنی یا فعالان سیاسی؟!/ تاملاتی کوتاه بر آسیب های روزنامه نگاری در استان بوشهر/ حمید موذنی ۱۷-ابتذال زیستن/ اسماعیل حسام مقدم ۱۸-مطبوعات محلی؛ راهکارهایی برای بهتر شدن و یا نقدی از درون/ خلیل موحد ۱۹-ابتدای ویرانی/ درنگی بر کیچ شدن نشریات محلی استان بوشهر/ مهدیه امیری ۲۰-در پستو چه می گذرد…/ گزارشی از سقط جنین در بوشهر/ ستاره تناور
۱
عوام و مردم عادی همواره به دیده حقارت نگریسته شده اند، آنچنان که انگار هیچ گونه خلاقیت زیستن و معنا دادن به محیط زیست شان را ندارند، و از درون این نگرش ایدئولوژیک به عوام، همواره آنان را به مثابه پیروان و دنباله روان فرهیختگان محسوب کرده اند و خلاقیت زیست اشان را به دنباله روی کورکورانه تقلیل داده اند و به همین نسبت در برنامه ریزی ها و سیاست های فرهنگی، از آنان به عنوان کنشگرانی منفعل و فاقد زیبایی شناسی و خلاقیت یاد شده است. اما فرهنگ عامه هر ملتی به درستی سرمایه ملی و ناخودآگاه جمعی آن ملت است، نادیده انگاشتن واقعیت های فرهنگ عامه چیزی جز غیرواقع بینی را به همراه نخواهد داشت و آنچنان نتیجه ای را دربرخواهد داشت که نخبگان سیاسی و فرهنگی یک جامعه را به کسانی کاملن غریبه و ناآشنا با مردم عادی و زندگی روزمره آنان مبدل خواهد نمود. ازهمین رو ساختار فرهنگی یک ملت را باید از درون همین نشانه های محلی، بومی و عامیانه جستجو نمود.
در غرب و پس از آن در اکثر نقاط جهان با شکل گیری جهان مدرن، تقابل بین گفتمان شهری و روستایی به یک معضل اجتماعی قابل بررسی تبدیل گردید. جامعه شناسان برای آسیب شناسی این موضوع از منظرهای گوناگون تلاش نمودند تا این تقابل را به پیوند و ارتباطی سازنده و کم خطر تبدیل نمایند اما گفتمان مدرن شهری که بر استیلای برطبیعت و اراده ی معطوف به قدرت و عقلانیت آدمیان متکی بود با یورش خصمانه و منبعث از گفتمان تاریخی مرد سالارانه به طبیعت، خسارت و زیان های بسیاری را وارد نمود و به این تقابل بیش از پیش افزود. اضطراب ناشی از آن دانشمندان عرصه های دیگر همچون روانکاوان، مردم شناسان، دانشمندان علوم سیاسی و …. را به این موضوع توجه داد. «هینسلوود (۱۹۹۳) سازه های مذکر را به شهرستان یا شهر و سازه های مؤنث را به نواحی روستایی ربط داد و عقیده دارد که هراس های ما در عصر حاضر از تجاوز به نواحی روستایی نشان دهنده ی بی ثمر ماندن تلاش هایمان به منظور جلوگیری از ـ یا مهار ـ آمیزش خشونت آمیز این دو است.» (۱) از دیگر سو با رجوع به زبان به عنوان نماد آگاهی انسان می توان گفتمان شهری و روستایی را در مراحلی تعاملی و در زمان هایی نیز تقابلی مشاهده نمود. برای مثال «برخی از کلماتی که برای توصیف جلوه های طبیعت بکار می روند عبارتند از: سر، گردن، شانه، کمر، انگشت، پا، دهان و پیشانی. مردم، پارک ها را شش های مناطق شهری و رودخانه ها و جاده ها را شریان می نامند. [اما] دلالت های این استعاره ها همواره مثبت نبوده است. کیت تامس (۱۹۸۳) که یک تاریخ نگار است در تحقیق اش پیرامون نگرش های متفاوت درباره ی طبیعت توضیح می دهد که در زمان های دور پیش از سلطه ی طبیعت پرستیِ شبانیِ مدرن بر دیدگاه ما راجع به نواحی روستایی و زمانی که این نواحی را تهدید کننده یا به هدر رفته می پنداشتیم بخش هایی از مناطق سرسبز خارج از شهر ـ به ویژه ارتفاعات ـ با تعابیری مانند زگیل، کورک، غده و فرج مورد اشاره قرار می گرفته است.»(۲)
۳
هر شخصی در زندگی روزمره خویش نیازهای زیادی دارد که برخی از آنها بر”دیگری” دارای اولویت می باشد. یکی از این دیگری ها در شهر بوشهر که زیاد هم مورد توجه قرار نمی گیرد و در سبد خرید خانوار بوشهری جایگاهی ندارد؛ “کتاب” است. مطالعه در بوشهر به درون سبک زندگی روزمره ی شهروندان وارد نشده، فرهنگ کتابخوانی در بین شهروندان بوشهری به فراموشی سپرده شده و به مساله ای فرا واقعیت مبدل گردیده است. “کتابخرها” در بوشهر عمدتن دو قشرمحصل(دانش آموز و دانشجو) و زنان خانه دار می باشند و بالتبع “کتاب خوان” ها نیز در همین دو قشرخلاصه می شوند. محتشم؛ مدیرکل کتابخانه های عمومی استان بوشهردر گفت و گویی به این مساله اشاره نموده که “بوشهر به ۴۸ کتابخانه نیاز دارد”. از سویی دیگر به گفته ی حسینی؛ مسئول کتابخانه ی عمومی بوشهر “در روز تنها ۵۰ نفر جهت امانت کتاب به کتابخانه مراجعه می کنند و این فاجعه ای بسیار تاسف آور هست.” اینجا این پرسش مطرح می شود؛ زمانی که مراجعه کنندگان به تنها کتابخانه ی عمومی بوشهر در روز به ۱۰۰ نفر هم نمی رسد، آیا نیازی به اعلام کمبود در تعداد کتابخانه ها می باشد؟ آیا نباید به طریق اولی تر راهکارهایی اصولی جهت تشویق شهروندان برای مراجعه به کتابخانه در نظر گرفت؟ آنچه که به نظر می رسد این هست که در حال حاضر کمیت نباید مورد توجه مسئولین قرار گیرد بلکه سطح کیفیت را باید بالا برد و تغییری اصولی در ” گفتمان ” فرهنگ کتابخوانی بوجود آورد.
۴
یک
۵
دوشنبه ۱۳ آبان ماه ۱۳۹۲ برای تهیه گزارشی از وضیت سینما در بوشهر به دو سینمای کانون و بهمن سر زدیم . با توجه به اینکه ما عصر دوشنبه از برازجان به بوشهر می آمدیم و بنده برخلاف دوستم از فضای سینما دور بوده ام نگرانی ابتدایی ام ،این بود که قبل از رسیدنمان بلیط ها تمام شود و نتوانیم به پرده ساعت۱۷ برسیم؛ ولی متأسفانه واقعیت بر خلاف تصور من بود.
۶
«مبلمان شهری یعنی چه؟!»
سرانه ی فضاهای سبز بوشهری ها چه قدر است؟!
معماری، پاشنه آشیل دیگر مبلمان شهری بوشهر
۷
هامون: وضعیت رسیدگی و اهمیت دادن به بافت تاریخی بوشهر را در طراحی و برنامه ریزی شهری و مبلمان شهری بوشهر چه گونه ارزیابی می کنید؟
۸
رضا شبانکاره
اشاره: دکتر محمود جمهیری، دکترای تخصصی شهر سازی (طراحی و برنامه ریزی شهری و منطقه ای)، عضو سازمان نظام مهندسی ساختمان های استان بوشهر و مدرس دانشگاه در بوشهر است. در این مجال فرصتی دست داد تا با وی، در باب وضعیت مبلمان شهری و طراحی فضاهای عمومی شهر بوشهر با وی به گفت و گو بنشینیم.
هامون: تلقی و باور شما از مبلمان و طراحی شهری چیست؟
هامون: مبلمان شهری کنونی بوشهر برخوردار از چه المان هایی است و چه مواردی برای دست یابی بهتر به مبلمان شهری در آن مشاهده نمی شود؟
هامون: مبلمان شهری کنونی بوشهر چه پیوندی با فرهنگ بوشهر دارد و اصولن قایل به این پیوند هستید؟ چرا؟
هامون: با توجه به برخوردار بودن بوشهر از دریا و فضای اقلیمی خاص و منحصر به فرد، مبلمان این بخش شهر(بندر) چه قدر متناسب با اقلیم بوشهر هست و این جانمایی و مکان یابی کنونی را در استفاده از مبلمان شهری چه گونه ارزیابی می کنید؟
هامون: مهم ترین ضعف مبلمان شهری بخش ساحلی را چه موردی می دانید؟
هامون: به نظر می رشد محلات شهر به صورت یکسان و عادلانه از امکانات و مبلمان شهری برخوردار نیستند، چرا محلات حاشیه ی مرکز شهر امکانات کمتری دارند؟ محلاتی (مانند تنگک، امام زاده، سرتل و…. فاقد مبلمان شهری مناسب هستند؟
هامون: وقتی در سطح شهر به بازید مبلمان شهری می پردازی،، طراحی مناسبی در مکان یابی و جانمایی معابر و… برای حضور اجتماعی اقلیت های شهری (کودکان، سالمندان، معلولین و…) شاهد نیستیم، برای مناسب سازی و توسعه بخشی مناسب برای اقلیت های مدنی چه راهکارهایی را پیشنهاد می دهید؟
هامون: وضعیت پارک های شهر، فضاهای سبز در مبلمان شهری بوشهر را چه گونه ارزیابی می کنید؟
هامون: از منظرطراحی شهری و آسیب شناسی، مشکلات معماری رایج ساختمان ها و ساخت و سازهای بوشهر را در چه مواردی می بینید؟
۹
۱۰
۱. محیط زیست به مجموعه عوامل زیستی و محیطی اطلاق می شود که به انسان وفعالیت های او مربوط می باشد. محیط زیست بر مجموعه ای از زندگی یک فرد یا گونه های متفاوت تاثیر می گذارد و یا تاثیر می پذیرد. عوامل طبیعی مانند آب، هوا، گیاهان، اتمسفرو … انسان را احاطه کرده اند و هر نوع تغییری درآنها باعث تغییر درروند زندگی انسان و عوامل موثر بر ان می شود. عوامل زیست محیطی می تواند جامعه را از خطر بیماری های روحی وروانی و جسمی نجات دهد. زمانی که محیط زیست سالمی برای زندگی وجود داشته باشد، بیماری ها کمتر به سراغ انسان می اید. با تخریب هر بخش از محیط زیست بخشی از وجود انسان نیز تخریب می گردد و این امر سبب تضعیف روحیه ی وی می شود. تخریب محیط زیست یعنی نابودی انسان. متاسفانه درجامعه کنونی ما، از معجزه ی محیط زیست سالم؛ کسی خبر زیادی ندارد و با محیط زیست به عنوان ابزاری برای رسیدن به صنعتی شدن برخورد می گردد. ما روزانه شاهد قطع درختان جنگل، خشکی تالاب ها و دریاچه ها، تهدید و تخریب باغ ها، آلودگی های هوا و دریا و… هستیم و به آسانی از کنار آنها می گذریم و این امر باعث گردیده که مشکلات زیست محیطی را مشکلاتی حاشیه ای و بی اهمیت بدانیم. به طور مثال در شهر بوشهر درختان کاشته شده در حاشیه خیابان توسط برخی ادارات به بهانه های مختلف از جمله نصب تیرهای برق، قلع و قمع می شود و فضای سبزشهرداری بوشهر که از جمله مهم ترین وظیفه ی آن ” سبز نگه داشتن پارک ها، میادین، سطوح فضای سبز و انجام هر گونه تحقیقات علمی و کشاورزی در ارتباط با مسائل فضای سبز و طرح و برنامه ریزی در جهت گسترش این امر و ارائه خط مشی های اساسی و بنیادی و پیگیری اجرای قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهر و سایر مقررات مرتبط در این زمینه می باشد” تنها در گفت وگو با چند سایت خبری در این خصوص اکتفا می کند و…. “در خلیج فارس نیز آلودگی‌های مختلف شدت یافته است. در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۱ یک مقام مسئول در سازمان محیط زیست ایران اعلام کرد سالانه حدود یک میلیون و دویست هزار بشکه نفت وارد خلیج فارس میشود. در همین حال به گفته مسئولان سازمان محیط زیست، ایران قصد دارد با انجام یک سرمایه گذاری ۳۰ میلیون دلاری با این آلودگی‌های گسترده مقابله کند.” عواملی همچون پسابهای صنعتی، تخلیه آب شتشوی کشتی‌ها به داخل دریا، نشت مواد نفتی ناشی از حوادث مربوط به نفت کشها و سکوهای نفتی، عوامل طبیعی نظیر طوفانها، گرد و غبار و مواد زائد ناشی از ارگانیزمهای دریایی نیز در آلودگی خلیج فارس نقش بسزایی دارند. دهقانی استاد دانشگاه خلیج فارس بوشهر در گفت و گویی با مهر اظهار داشت: وجود نیروگاههای تولید برق و آب شیرین کنها و فاضلاب شهرها از دیگر مواد آلاینده های خلیج فارس به حساب می آیند. هر نیروگاه به طور متوسط ۱۷۵ هزار متر مکعب در ساعت پساب از طریق پالایشگاه به سمت دریا تخلیه می کند. پسابهای شهری که غالبا فاقد سیستم جمع آوری و انتقال تصفیه فاضلاب شهری هستند روزانه ۷۰ هزار متر مکعب آلودگی وارد خلیج فارس می کنند. به گزارش مهر، در سال ۸۸ حدود ۱۲ کانال، فاضلاب بوشهر را به دریا هدایت می کرد البته این تعداد کانال با ادعای مدیرعامل آبفا بوشهر به یک کانال کاهش یافته است که بازهم جای سئوال دارد.
۱۱
سرای سالمندان یکی از پدیده های اجتماعی جامعه ی مدرن امروزی است که باید به عنوان یک واقعیت اجتماعی و یک نیاز مبرم به آن توجه گردد. به دلیل کاهش روزافزون نسل جوان تا ۲۰ سال آینده ما با حجم عظیمی از جمعیت سالمند مواجه خواهیم شد/ در بازدید کوتاهی که اخیرن از آسایشگاه سالمندان داشتم، چیزی که از ابتدای ورود توجه هر بیننده ای را به خود جلب می کرد فضای سرد و بی روحی بود که در سکوت وخاموشی فرو رفته بود. محوطه ای که دارای اندک فضای سبزبود. داخل ساختمان نیز مانند بیرون آن بلکه بیشتر در دلمردگی غرق گشته بود. دیوارهای سفید و بی روحی که چند دست میز و صندلی به آنها تکیه داده و یک دستگاه تلویزیون که برای عموم سالمندان در سالن قرار داشت.اتاق های سالمندان دست کمی از اتاق های بیمارستان نداشت، تعدادی تخت که کنار هر کدام یک کمد کوچک قرار داشت. اکثریت سالمندان لباس های تیره و افتاده بر تن داشتند،در چشمان بی فروغشان امیدی به زندگی دیده نمی شد، آسایشگاه بوی مرگ می داد،گویی همه به انتظار چکیدن آخرین قطره ی شمع زندگانی شان لحظه شماری می کردند. برخی از زنان و مردان سالخورده با دیدن ما مسرور گشتند بعضی ها به بازدیدکنندگان خوشامد می گفتند و گروهی دیگر هم آنقدر بی رمق و بی حال روی تخت هایشان دراز کشیده و صرفن به پاسخ دادن احوال پرسی بازدیدکنندگان اکتفا می کردند. در بین آنان خانمی بود که گلایه های بسیاری داشت و به گفته ی خودش کتابی را نوشته بود که به او اجازه ی نشان دادن به ما را نداشت، دست نوشته هایش را روی دیوار زده بود.بگذریم… در آنجا هیچ چیز شادی بخش و روح پروری وجود نداشت و سرتاسر سکوت بود و خاموشی مطلق…جو آنجا چیزی بود شبیه به گور دخمه در سیراف… این زنان و مردان سالمند که زمانی جوان بوده و کار می کردند و فرزندانی را پرورش داده اند، حال دیگر به سن کهولت رسیده و از قوای جسمانی آن ها کاسته شده است و فرزندان به دلیل مشکلاتی که خود درعصر حاضر دارند قادر به نگهداری والدین خویش نمی باشند لذا آنان را راهی سرای سالمندان می کنند.اکنون نکته ی اساسی این است، والدینی که سرنوشتشان به چنین اماکنی ختم می گردد حق زندگی دارند و باید حضورشان در جامعه احساس گردد.
۱۲
شرح پیگیری ها و شروع کار:
شرح حادثه (آنچه که اتفاق افتاد):
گفت وگو با پدر فاطمه کوچولو
بررسی شرایط حال حاضر فاطمه کوچولو
تحلیل آسیب شناسانه ی فاجعه فاطمه کوچولو
چه باید کرد؟
۱۳
یک. امروزه جامعه ما از جامعه سنتی به سوی جامعه متجدد در حال تغییر شکل می باشد و ضرورت وجود مدنیت های فرهنگی و اجتماعی در کنار اخلاق و مذهب احساس می گردد. یکی از نهادهای ترویج افکار فرهنگی و اجتماعی مطبوعات و رسانه ها می باشند. مطبوعات که رکن چهارم دموکراسی محسوب می شوند، در تکوین افکار عمومی نقش عمده ای بر عهده دارند و به نوعی می توان گفت بدون وجود رسانه امکان تحقق دموکراسی وجود ندارد. در واقع مطبوعات و روزنامه در کنار دیگر عوامل از پایه های رشد و توسعه دموکراسی و پویایی فکری و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی جامعه محسوب می گردد و از این طریق حضور و فعالیت مطبوعات که آزادانه با رعایت حد و مرزها و ارزش ها و هنجارهای واقعی فعالیت دارند، بیش از پیش احساس می گردد.
احساس نیاز به آزادی بیان در مطبوعات
نهادینه شدن خودسانسوری در مطبوعات بوشهر
در بیم و امید آزادی بیان
نوشتن؛ بیرون پریدن از صف مردگان است. رسالت شاعر و نویسنده در صف ایستادن نیست؛ بل که در شکستن صف است. «فرانتس کافکا»
لزوم توجه بیشتر به فضای مجازی و فراهم آوردن امکانات لازم
«آزادی بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر عبارت است از انجام هرکاری که به دیگری لطمه ای وارد نسازد. بنابراین اعمال حقوق طبیعی هر شخص محدودیتی جز آنچه برای تامین حقوق طبیعی اعضای دیگر جامعه در نظر گرفته شده است ندارد و این محدودیت را فقط قانون تعیین می کند».
آزادی مطبوعات در استان بوشهر
« آزادی برای هواخواهان حکومت یا اعضای یک حزب هر قدر پرشمار باشد نیز به هیچ روی به معنی آزادی نیست . آزادی همواره به معنای آزادی دگر اندیش است . » رزا لوکزامبورگ
خود سانسوری در مطبوعات استان بوشهر
آزادی گم نمی شود
۱۴
در میان تعریفهای گوناگون بهزیستی، تعریف سازمان ملل متحّد، از همه پذیرفته شده تر است: «سازمان بهزیستی، عبارت است از مجموعه ای هماهنگ از برنامه ها و فعالیت هایی که زیر نظارت یا کمک دولت، برای بهبود زندگی افراد وگروه های آسیبپذیر جامعه، انجام می شود.
شاهد عینی (روایتی از حضور مستمر درباب مسائل مختلف و عدم پاسخگو بودن بهزیستی):
۱۵
نشریات ما حرفه یی نیستند. کما این که من بر این باورم باید تعریف مشخصی از این “حرفه یی بودن” یا “شدن” ارائه کرد. از سوی دیگر دو وجه حرفه یی بودن را باید قائل شد. یک وجه برخورد حرفه یی میان روزنامه نگار با مدیر مسئول است و وجه دیگر آن خلاقیت و میزان آموزش و دانش تخصصی روزنامه نگاران و فعالین مطبوعاتی است. نشریات و بالطبع روزنامه نگاران استان از این رو حرفه یی نیستند. هنوز نشریه هایی هست که کادر فنی آنها خانواده گی اداره می شود، گرچه به نسبت چند سال پیش این نکته کمتر شده است. اگر تلقی از حرفه یی بودن، مسئله ی “اقتصادی” است، باید بگویم مدیران مسئول مطبوعات محلی بوشهر خلاقیت و توانایی آن را ندارند که نشریات خود را بر”مطالبه محوری”، “مخاطب محوری” و “تولید محوری مطالب” پی ریزی کنند، و با جذب مخاطب و با تکیه بر تک فروشی، جذب آگهی و مشارکت های بخش خصوصی، توان مالی خود را افزایش دهند، از این رو خود را وابسته به نهادهای دولتی و مراکز صنعتی می کنند و از این روست که دیگر قدرت نقادی و به چالش کشیدن ضعف های این نهادها را هم از دست می دهند و به جای این که نقش خود را به مثابه ی روشنگرانه در مطبوعات ایفا کنند، روزنامه نگاران ، مبدل به کاتب نویسانی می شوند که با مدح و ثنا به مدیر و سازمان های دولتی و …، صله دریافت می دارند. روزنامه نگاران باید آن قدر، مقتدر و توانا باشند، که از رهگذر اندیشه و قلم خود ، علاوه بر حفظ قدرت چانه زنی و دیگر وجوه انتقادی و به چالش کشیدن قدرت رسمی، بتوانند زندگی مستقلی را بگذرانند و قلم را در راستای منافع سیاسی یا اقتصادی برخی نیز نچرخانند.
۱۶
۱. دولت ها، دوستِ عرصه ی عمومی نیستند و هر چه کشوری غیر دموکراتیک تر باشد، دوستیِ دولت ها با عرصه ی عمومی، کمتر و خصومت آنها بیشتر خود را نشان می دهد. سرزندگیِ رسانه ها از جمله نمادهایِ حضور و شادابی عرصه ی عمومی می باشند. هرچه تهدید و تحدیدِ رسانه ها کمتر باشد و فضای آزادی بر بازتاب خبری و انتقاد رسانه ای، فراهم باشد جامعه ای، رها از انقیاد و بازتر، توسعه یافته و شاداب تر پیش رو قرار دارد. در جوامع بسته، واردات و صادرات اخبار و اطلاعات به عرصه ی عمومی، نیازمند چیزی مانند گمرک است. از منظر حاکمانِ جوامع بسته، اخبار و اطلاعات، کالاهایی حامل خیر و شر هستند و می بایست از صافی گمرکِ آنها عبور نمایند تا کالای فاسد وارد جامعه نشود. در این گونه نظام ها، کالای خبری و رسانه ای مطلوب، حتمن می بایست پروپاگاندا(تبلیغاتی) و یا ممهور به مهر استاندارد آن نظام باشد. در واقع، این گونه نظام ها، مردم را دانا بر نشمرده و عزت نفس آنها را پایمال می نمایند. برپایه ی همین استدلال، نظام های بسته و دولت های غیردموکراتیک در برابر جامعه، همچون آیینه ی اتاقِ بازجوییِ «پلیس» رفتار می کنند. آنها علاقه دارند جامعه را به وضوح تماشا نمایند اما خود دیده نشوند. رسانه های مستقل و آزاد، این وضعیت را برنمی تابند و تلاش دارند دو طرف را در معرض دید قرار دهند. دولت های تمامیت خواه، تلاش می کنند در وضعیتی تاریک و به طور پنهانی، امور خود را پیش ببرند اما رسانه های آزاد با نورافکنی بر عملکرد آنها، تمامی حرکات آنها را روشن و شفاف در برابر افکار عمومی قرار می دهند. جان کین؛ نظریه پرداز انگلیسی در اثر خود با عنوان «رسانه ها و دموکراسی» به خوبی تاثیرات مطبوعات آزاد بر دموکراتیزاسیون و زیست سالم مردم اشاره می کند: «مطبوعات آزاد، عقاید انتزاعی را به شکلی قابل رویت و متغیر در آورده و متاثر از آن، با افزایش شمار خوانندگان فرهیخته، به رعایت اصل «تحمل عقاید متفاوت» نیاز بیشتری احساس می شود… مطبوعات آزاد، رازآلودگیِ نامعقول و نامفهومی را که در تخیلات، باورها و مرجعیت اثبات نشده وجود دارد، از بین می برد… پیدایش مطبوعات آزاد موجب از بین رفتن سنت های جزمی و تامل درباره ی خود می شود. مطبوعات آزاد موجب گسترش اراده ی اختیاری می شود. اراده ی اختیاری عبارت است از داوری جمعی درباره ی اهداف مطلوب و محاسبه ی آگاهانه در مورد وسایل نیل به آن اهداف. رشد افکار عمومی در این معنایش، اثرات سیاسی بنیادینی در پی دارد.»
۱۷
“ملتها اینگونه نابود می شوند که نخست حافظه اشان را از آنها می دزدند، کتاب های اشان را تباه می کنند، دانش اشان را تباه می کنند و تاریخ اشان را نیز. و بعد کسی دیگر می آید و کتاب های دیگری می نویسد، و دانش و آموزش دیگری به آن ها می دهد و تاریخ دیگری را جعل می کند.” (میلان کوندرا، کتاب خنده و فراموشی)
۱۸
۱- مطبوعات محلی استان بوشهر را مانند سایر نشریات، در یک تقسیم بندی می توان از دو جنبه ی شکلی و محتوایی کاوید و نشان داد که این رسانه های کاغذی و نوشتاری به صورت و سیرت در چه حال و هوایی هستند. شکل، ریخت و رخساره¬ی یک نشریه، که علاوه بر نمود اندیشه¬ های ارباب نشریه، به نوعی بازتاب چند و چون نگاه زیباشناختی دست اندرکاران یک نشریه به پدیده ی روزنامه نگاری نیز است، در زیر عنوان کلی « نما و صورت» قرار می گیرد. این جنبه از نشریه، افزون بر ارزیابی سیاسی و فرهنگی، کم و بیش از منظر زیبا شناختی نیز به بحث و داوری گذاشته می شود. اما آن گاه که به سنجش و ارزیابی درون-مایه ی یک رسانه( اخبار، تحلیل ها، گزارش ها، یادداشت ها، سرمقاله ها، مقالات، مصاحبه ها و … ) می پردازیم، در واقع هدف ناظر بیرونی اعم از حامی و یا منتقد این است و یا باید این باشد که صدق و صلابت و یا کذب و سستی مطلبی را با ترازوی خرد و منطق نمودار سازد.
۱۹
در بعضی نشریات محلی استان بوشهرهیچ چیز سر جای خود نیست! در اکثر نشریات سردبیری وجود ندارد و مدیرمسئول کار سردبیر را نیز عهده دار است. به دلیل نبود سردبیر به طور خاص، خلاقیتی در نشریات نیزمشاهده نمی کنیم. چرا که مدیر مسئول درگیر دیگر مسایل نشریه می باشد و سردبیری را بر عهده ی صفحه آرا می گذارد!! این صفحه آرا است که تشخیص می دهد چه مطالبی به چه صورت چاپ شود.
۲۰
سقط جنین موضوعی است که بحث در باره ی آن در جامعه با احتیاط انجام می شود به این خاطر که سقط جنین چه در عرف و چه در شرع ما دارای حرمت است و مذموم شمرده می شود. وقتی سخن از سقط می آید معنی که به ذهن اکثر افراد می آید ، برابربا قتل یا از بین بردن است . هر چند امروزه نظرات این چنینی درباره سقط در نزد جامعه به شدت سابق نیست، ولی قوانینی که دولت در این باره وضع کرده ، سقط را امری غیر مجاز می داند که در صورت انجام گرفتن دارای مجازات است مگر طبق شرایط خاص (سقط درمانی). در فقه هم با سقط جنین برخورد شده و افراد را از آن نهی می کنند.جز در همان مورد یاد شده.
سقط جنین برمبنای تعریف عموم، از منظر پزشکی به معنی از دست رفتن محصول حاملگی(جنین یا رویان) قبل از هفته ۲۰ بارداری است ولی پزشکان بیشتر از این اصطلاحات برای توصیف هر نوع ختم حاملگی در سه‌ماهه اول بارداری استفاده می‌کنند .
در ایران بنا بر قوانین موجود تنها سقط درمانی مجاز است ،که آنهم فرد مورد نظر؛ بعد از سپری کردن مراحل زیادی مجاز به سقط درمانی می باشد .
