در ۶۴مین عصرانه فرهنگی هامون موضوعی برای مباحثه انتخاب شده بود که بسیار چالش برانگیز بود و علاقه مندان زیادی را گردهم آورد… علاقه مندانی که چه دهه شصتی بودند و چه والدین دهه شصتی ها و یا حتا دهه هفتادی نیز بودند…همیشه اطراف نسلی که در بین سالهای ۱۳۵۸تا ۱۳۶۸ حضور دارند و متولد شده اند، هاله ای از ابهام وجود دارد چنانکه در مطالعات جامعه شناسانه این نسل را نسل ایکس (X) می نامند. در این جلسه حیدر کاشف؛ عضو هیئت موسس جامعه کنشگران مدنی دشتستان: تحلیلی حول محور اقتصادسیاسی آن دهه ارائه داد و مصداق های آموزش و پرورشی که خودش با آن ها مواجه بود را بیان نمود. محسن عباسپور؛ از اعضای انجمن هامون ایران: به تحلیلی جمعیت شناختی و سبک زندگی جوانان این دهه پرداخت و تحلیلهایی از آینده و امیدی هانا آرنتی برای این نسل آرزو کرد و بیان داشت که این نسل؛ نسلی بسیار حیاتی برای توسعه و رشد مملکت هستند. بیتا مهرنژاد؛ مدرس گیتار کلاسیک در استان بوشهر: نیز با مقایسه ای تطبیقی با متولدین دیگر دهه ها به تحلیل حضور تکنولوژی در زندگی این نسل های متمایز پرداخت و اشاره ای به نحوه مناسبات درون نسلی دهه شصتی ها و هفتادی و هشتادی ها نمود. پروین صالحی؛ از اعضای انجمن هامون ایران: نیز با تحلیلی مبتنی بر آینده این نسل، به وضعیت پیچیده سالمندی در آینده و چگونگی تامین اجتماعی و حمایت دولت از بازنشستگان اشاره نمود. این چهار نفر به عنوان افراد پانل اصلی جلسه به ارائه بحث پرداختند و دیگر شرکت کنندگان نیز در به گفت وگویی چالشی دست زدند. کسانی چون پرویز کمالیان، مسعود آتشی، حسین پاپری، عبدالخالق عبدالهی، رضا مالکی، خانم بازیاری، محمد آقایان حسینی، آقای مرادی، مجید عوض فرد، سبحان حیدری، علیرضا باباعلی نیز در این گفت وگو به چالش پرداختند.
حضار به ترتیب در عکس دسته جمعی:
در ادامه گزارشی از یکی از حضار درون جلسه؛ محمد آقایان حسینی را که در شبکه اجتماعی فیسبوک منتشر نموده اند را باهم می خوانیم:
سه شنبه هفته گذشته شصت و چهارمین عصرانه فرهنگی هامون در دفتر اتحاد جنوب برگزار شد. از نظر من یکی از بهترین نشست های فرهنگی در چند سال اخیر بود. از جند جای استان شرکت کننده داشتیم و مطمئنم که اگر جوانان دهه شصتی استان می دانستند که چنان فضایی فراهم شده، یقینا خود را به عصرانه می رساندند.
ای کاش این جلسه فیلم برداری شده بود و در دسترس علاقه مندان قرار می‌گرفت.
عصرانه فضای سادگی بود و به دور از قیافه گرفتن های روزمره به همین خاطر من لذت بردم.
اما آنچه که برای من مهم بود و در جلسه بر آن تاکید کردم، ضرورت آماده کردن کودکان، نوجوانان و جوانان برای زندگی فردا بود. اشاره من به تاکید خانواده ها و سیستم های آموزشی دهه شصتی ها بود که به درس خواندن و مدرک گرفتن تاکید داشتند اما وقتی که دهه شصتی ها مدرک را گرفتند نه کار بود و نه به طریق اولی می توانستند ازدواج راحتی داشته باشند.
عصرانه های فرهنگی هامون برای ۶۵مین جلسه خود در سه شنبه ۲۲ مهرماه ۹۳ با موضوع خرمای دشتستان و مسائل آن در همین دفتر هفته نامه اتحادجنوب برگزار خواهد شد و ازهمین جا از همه کسانی که به این موضوع حساس هستند، دعوت می شود که به این جلسه بیایند و بحث را به گفت وگویی عمیق مبدل نمایند.
