استراتژي «سياست حضور» و «پيشروي آرام» زنان در عرصه‌هاي گوناگون و بيان عقايد خود در قالب‌ها و شيوه‌هاي متفاوت در ايران معاصر، منجر به تغيير دادن مناسبات اجتماعي هر چند اندك شده و سبك زندگي روزمره زنان در اجتماع را دچار تحول نموده است. اين حركت‌هاي آرام منجر به تغيير در نوع نگاه خانواده‌ها به زنان و حضور پررنگ آنها در اجتماع گرديده و مي‌توان گفت كه «خانواده‌هاي مدني» بيشتري در حال شكل‌گيري است. در اين خانواده مدني، تمامي اعضا داراي نقش‌هايي مشخص مي‌باشند و براساس توافقي درون‌نهادي، به ايفاي نقش‌هاي خود مي‌پردازند و مفاهيمي از قبيل گفت‌وگو، آزادي بيان و انديشه، احترام، استقلال و برابري در بين آنها شكل مي‌گيرد.