اصلاح طلبان استان بوشهر؛ یک تریلوژی بدون دیالوگ
اسماعیل حسام مقدم
اصلاح طلبان در دوره اعتدال؛ هم برنده بزرگ انتخابات بودند و هم بازنده بزرگ حکمرانی دولت اعتدال! در استان بوشهر نیز رخدادی جز همین رخ نداد؛ حکمرانی دولتیان اعتدال چنان عرصه را برای اصلاح طلبان تنگ کرد که به طور خاص از سال ۹۲ تاکنون در استان بوشهر با عمیق شدن اختلافات بین گروه های اصلاح طلب مواجه هستیم.
دوستان و همراهانی که در دوران سخت دولت نهم و دهم درکنار هم تلاش کردند چراغ نیمسوز اصلاح طلبی را روشن نگه دارند و ایده های اصلاح طلبانه خود را از مرگ نجات دهند، اما با پیروزی حسن روحانی به واسطه حمایت بی دریغ اصلاح طلبان در سال ۹۲ ، به ناگاه این همگرایی شکسته شد.
اگر تا قبل از روی کار آمدن دولت اعتدال، اصلاح طلبان استان بوشهر بر روی وجوه اشتراک اندیشه و عمل خود پیوند می خوردند، اما از این تاریخ به بعد به خصوص با حضور استاندارانی که هدف اصلی خود را شکستن وفاق و تعامل اصلاح طلبان تعریف کرده بود، به ناگاه این همنشینی مبدل به جریانی برای جانشینی همدیگر شد.
در این دوره تاریخی، اصلاح طلبان استان بوشهر به دو جریان بزرگ شکسته شدند. تعدادی از احزاب تحت نام ائتلاف اصلاح طلبان استان بوشهر قرار گرفتند و تعدادی از احزاب دیگر تحت نام شورای هماهنگی اصلاح طلبان استان بوشهر.
دو جریان بزرگ اصلاح طلبی که برای وجه تمایز خود از یکدیگر تلاش می کردند میزان نزدیکی و یا دوری خود از استانداری دولت اعتدال را میزان و سنجه اصلی قرار دهند. رخدادی که به زعم نویسنده آغاز تقابل هایی بود که در نهایت متاسفانه به افول اندیشه اصلاحات در استان بوشهر منجر شد.
تجربه زیسته نویسنده در فضای مطبوعاتی و رسانه ای استان بوشهر خود می تواند شاهدی باشد بر اینکه در این تقابل ها، آنچه که اصل بود میزان نزدیکی با استانداری بود و نه روشهای اصلاح طلبی یا تفاوت در رویکردها؛ که اگر این چنین بود، این تفاوت و تقابل می توانست باعث رشد و تکامل باشد.
حال از انتخابات سال ۹۶ ریاست جمهوری و تمدید حضور دولت اعتدال، به این تقابل دوگانه جریان دیگری هم اضافه شد و اکنون با تریلوژی اصلاح طلبان روبه رو هستیم، به عبارت دیگر با سه جریان که در دل خود احزاب اصلاح طلب را گرد آورده است.
این جریان که تلاش دارد با عنوان کلی مجمع جوانان اصلاح طلب خود را معرفی نماید، در دو سال اخیر تلاش کرده احزاب و گروه ها و افرادی را گرد خود جمع کند؛ ولی آنچه که از این جریان قابل فهم بوده، مجددا همان خواسته نزدیکی به استانداری دولت اعتدال بوده است؛ به زعم نویسنده در این جریان نیز نقش استانداری دولت اعتدال را به خوبی و روشنی می توان یافت.
اندیشه اصلاح طلبی در استان بوشهر در دام روایت تریلوژیک (سه گانه) دولت اعتدال گرفتار آمده است. و ایکاش برای اجتناب از فروپاشی و انهدام کامل اصلاح طلبی دوم خردادی در استان بوشهر، امکان گفتگو و دیالوگ به صورت درون زا (بدون دخالت استانداری دولت اعتدال) مهیا می شد.
در یادداشتی که نویسنده در ماه گذشته نگاشته، به اهمیت و ضرورت توجه به راه سوم در عرصه سیاسی و عمومی ایران و استان بوشهر اشاره نموده است. دقیقا یکی از دلایل این پیشنهاد، همین گرفتار آمدن احزاب و جریان های اصلاح طلبی در دام دولت اعتدال است که روز به روز بیشتر خودش را نمایان می سازد و متاسفانه از کارآمدی و مقبولیت این احزاب می کاهد.
در ادامه جدولی از احزاب و گروه های سه گانه اصلاح طلب در استان بوشهر را ارائه خواهم داد، این نکته درباب این جدول حائز اهمیت است که نویسنده براساس کنشهای سیاسی این احزاب در طول ۵ ساله اخیر در دولت اعتدال این جریان شناسی را ارائه می دهد؛ هرچندکه می تواند در جزییات با اندکی تغییرات مواجه شود اما در کلیات به نظر می رسد اینگونه باشد:
