عکس نوشت: شازده کوچولو
“آخ، شهریار کوچولو! این جوری بود که من کَم کَمَک از زندگیِ محدود و دل‌گیر تو سر درآوردم. تا مدت‌ها تنها سرگرمیِ تو تماشای زیباییِ غروب آفتاب بوده. به این نکته‌ی تازه صبح روز چهارم بود که پی برد...
آرشیو دسته بندی برای : اندیشه مدنی
سینما پارادیزو
توضیح پرونده ی سینمایی “هامون” پرونده ای در باب فیلم های سینمایی محبوب از دید فعالان هنری و جامعه مدنی استان بوشهر “سینما؛ امتداد بینایی و چشم انسان مدرن است.” (تاریخ سینمای ب...
جهان زیر پای فارست
درباره ی فیلم فارست گامپ قاسم تنگسیرنژاد* «داشتن یک قلب خوب بهتر از تمام چیزهایی است که در سر می پرورانید»(۱) می توان گفت درون مایه ی فیلم «فارست گامپ» در همین جمله خلاصه می شود. فیلمی در ستایش عشق ،...
من اصلن اعتقاد ندارم که آدم باید برای یک لقمه نان «دروغ بگوید»!...
نگاهی به فیلم ترور ریچارد نیکسون محسن دوراهکی* فیلم«ترور ریچارد نیکسون» ساخته ی «نیلز مولر»، محصول ۲۰۰۴ آمریکا در ژانر سیاسی- اجتماعی( نه از انواع کلیشه ای متداول) است که به زندگی یک شهروند آمریکایی ...
درجستجوی ِ مهر
درنگی بر فیلم ِ خانه دوست کجاست؟ علی آتشی* «خانه دوست کجاست؟» اثر عباس کیارستمی، روایتی استعاره یی از سفر عارفانه ی یک انسان در مراحل و منازل جهان درون است. این تفسیر، در پرتوی شعر سهراب سپهری و رم...
در این شهر، فقط زخم هست که نفس می کشد!
یادداشتی بر فیلم “دشت گریان” اثر تئو آنجلوپولوس اسماعیل حسام مقدم* النی به همراه گروهی از مهاجران تسالونیکی، پس از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ شوروی به یونان کوچ می کند، او تنها مهاجری هست که بی...
قطار هم تنها یک اسباب بازی است
یادداشتی بر فیلم«آنا کارنینا» فریبا حاج دایی فیلم «آنا کارنینا» محصول ۲۰۱۲، را که دیدم به خودم گفتم که این بهترین اقتباس سینمایی است که تا به حال از این رمان مشهور تولستوی شده است. دلیل عمده ی این اظ...
سونات ِ بهاری
یادداشتی درباره فیلم “توت فرنگی های وحشی” اثر اینگمار برگمان احسان سیف سفر یک روزه‌ی پروفسور ایزاک بورگ ۷۸ ساله از شهر محل سکونتش استکهلم تا شهر لوند درسو‌‌ئد، که روزگاری درس طبابت را ...
جهان ِ بدون دیالوگ
درنگی بر جهان ِ سینمایی “کیم کی دوک” و فیلم “pieta“ محمدرضا محمدزادگان* “هر کس سینما را دوست دارد، زندگی را دوست ندارد” فرانسوا تروفو کیم کی دوک (Kim Ki-Duk) کار...
عکس نوشت
” از نوشته ها همه تنها دوستدار آن ام که با خون خود نوشته باشند. با خون بنویس تا بدانی که خون؛ جان است…. روزگاری «جان» خدا بود و سپس انسان شد و اکنون به غوغا بدل می شود. آنکه با خون و کوتا...