“من نمی خواهم بشنوم”

برشی از نمایشنامه ی “پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی“

دورا: می خواین براتون تعریف کنم چه جوری بهم تجاوزکردن؟
کیت: نه دورا.
دورا: چرا، می خواین براتون تعریف کنم چه جوری بهم تجاوز کردن.
کیت: نه دورا، من نمی خوام تو چیزی برام تعریف کنی.
دورا: چرا، شما می خواین من با جزئیات براتون تعریف کنم چه جوری بهم تجاوز کردن.
کِیت: نه دورا، من نمی خوام تو برام تعریفش کنی.
دورا: چرا، واسه ی گزارش تون.
کِیت: من قرار نیست به کسی گزارش بدم، دورا.
دورا: چرا، شما به کلینیک روان پزشکی بوساون گزارش می دین.
کِیت: نه، دورا، من به کلینیک روان پزشکی بوستون گزارشی نمی دم.
دورا: آخه شما برای کلینیک روان پزشکی بوستون کار می کنین.
کِیت: من آمریکایی هستم. اسمم هم کِیت ئه، اما به کلینیک روان پزشکی بوستون گزارشی نمی دم.
دورا: اون ها پنج نفر بودن.
کِیت: من نمی خوام بشنوم دورا.
دورا: شما تو بوستون زندگی می کنین. شما به زودی قراره برگردین بوستون.
کِیت: بله، من تو بوستون زندگی می کنم اما قرار نیست به زودی برگردم بوستون.
دورا: لون ها پنج نفر برودن. ولی نمی دونم کروات بودن یا صرب. می دونین، تو بوسنی ما همه به زبون صربو کروات حرف می زنیم.
کِیت: من حالا دیگه باید برم، دورا.
دورا: شما باید اون جا، توی گزارش تون ذکر کنین که من نمی دونم اون ها کروات بودن یا صرب.
کِیت: خداحافظ دورا. هر وقت دلت خواست می تونی صدام کنی.
دورا: (می گرید.)
شما برگردین خونه تون کیت، برگردین خونه تون!

منبع: صحنه ی سیزدهم نمایشنامه ی “پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی“ اثر «ماتئی ویسنی یک» ترجمه ی تینوش نظم جو، نشر نی، تهران

سالنــــامـــه ارغنـــــــون هامـــون (فروش اینترنتی)

فصــــلنــامـــــه نــــامـــــه هـــامـــــون (فروش اینترنتی)

دوهـفتـــــــه نــامـه آوای هـــــامــــون (فروش اینترنتی)

انتـــــشــــــــارات هــــامـــــــون نـــــو (فروش اینترنتی)

نشستن در لژ مخصوص غول‌های ادبی؛ درباب منوچهر آتشی

درباره استاد غلامعباس توسلی؛ حافظه زنده جامعه شناسی

توسلی در سه بزنگاه تاریخی؛ یادداشتی از حمیدرضا جلائی‌پور

آکادمیسین مردم‌مدار؛ یادداشتی از حسین سراج زاده

برشي از نمايشنامه ي "پيكر زن همچون ميدان نبرد در جنگ بوسني"

“من نمی خواهم بشنوم”

اخبار مرتبط