زنان توانیاب؛ پیشگامان توانمندی، برابری و عدالت اجتماعی
ترانه فرخی
فعال اجتماعی
با فرا رسیدن ۸ مارس، روز جهانی زنان، گامی نو در تجلیل از دستاوردها و زحمات بی‌شمار زنان در عرصه‌های مختلف زندگی برمی‌داریم. در میان این دستاوردها، زنان توانیاب به عنوان الگوهای بی‌بدیل مقاومت، خلاقیت و توانمندی در برابر چالش‌های جسمانی و محدودیت‌های اجتماعی، نقش محوری در تغییر نگرش‌های سنتی و تبعیض‌آمیز جامعه ایفا کرده‌اند.
در استان بوشهر، علی‌رغم کمبود حمایت‌های نهادهای رسمی، زنان توانیاب با پشتکار و همت، در عرصه‌های فرهنگی، هنری، اقتصادی و سیاسی به شکوفایی دست یافته و موج نوینی از مشارکت در فرآیندهای تصمیم‌گیری اجتماعی ایجاد کرده‌اند. این جنبش‌ها، با تکیه بر تجارب شخصی و حمایت‌های جمعی، پایه‌های حقوق برابر و تغییر نگرش‌های رایج نسبت به تفاوت‌های فردی را محکم ساخته و نشان داده‌اند که ارزش‌های انسانی، توانمندی و عدالت، مستقل از محدودیت‌های جسمی، از اساسی‌ترین معیارهای پیشرفت اجتماعی به‌شمار می‌روند.
فعالیت‌های نوآورانه آنان؛ از برگزاری کارگاه‌های تخصصی و نشست‌های گفت‌وگو تا اجرای طرح‌های تحول‌آفرین، موجی از خودتقویتی جمعی را به راه انداخته است که موجب احیای جایگاه زنان توانیاب در ساختارهای تصمیم‌گیری و حضور فعال در عرصه‌های عمومی گردیده است. این زنان شجاع، با صدای بلند و اتحاد اجتماعی، نه تنها علیه تبعیض و نابرابری مبارزه می‌کنند، بلکه به عنوان عاملان تغییر و پیشگامان نوآوری اجتماعی، مسیر دستیابی به جامعه‌ای عادلانه‌تر و فراگیرتر را هموار ساخته‌اند.
امیدواریم با تداوم تلاش‌ها و همبستگی این پیشگامان، دریچه‌های نوینی از مشارکت اجتماعی، عدالت و برابری برای تمامی اقشار جامعه گشوده شود؛ دریچه‌ای که در آن هر فرد، صرف‌نظر از محدودیت‌های جسمی، بتواند نقش مؤثری در تحقق رویاهایش و ساختن جامعه‌ای برابر و منصفانه ایفا کند. روز جهانی زنان، یادآور این است که تغییر، از خودِ تغییرگران آغاز می‌شود و آینده‌ای روشن برای همه زنان، به ویژه زنان توانیاب، نویدبخش تحول و پیشرفت است.
در کنار این دستاوردها، ضرورت توجه به حمایت‌های قانونی و اجتماعی از زنان توانیاب بیش از پیش احساس می‌شود. تدوین سیاست‌های حمایتی ویژه، ایجاد برنامه‌های آموزشی و حرفه‌ای و تقویت شبکه‌های ارتباطی میان نهادهای دولتی و غیر دولتی می‌تواند زمینه‌های رشد و شکوفایی این قشر ارزشمند را تضمین کند. تقویت این حمایت‌ها، علاوه بر افزایش مشارکت آنان در عرصه‌های تصمیم‌گیری، الگویی الهام‌بخش برای سایر بخش‌های جامعه خواهد بود.
از سوی دیگر، تغییر نگرش‌های فرهنگی نسبت به توانمندی‌های زنان توانیاب از اولویت‌های حیاتی به شمار می‌رود. برگزاری برنامه‌های رسانه‌ای، همایش‌ها و دوره‌های آموزشی در سطوح مختلف از مدارس تا دانشگاه‌ها، می‌تواند به بازنگری در برداشت‌های نادرست نسبت به معلولیت کمک کرده و بستر را برای ایجاد یک جامعه فراگیرتر فراهم آورد. این تحول فرهنگی در کنار تقویت پایه‌های حقوق بشر، موجی از همبستگی و حمایت اجتماعی را به ارمغان خواهد آورد.
در همین راستا، تقویت ارتباطات میان جامعه، نهادهای دولتی و بخش خصوصی می‌تواند زمینه‌ای برای انتقال تجربیات موفق زنان توانیاب و گسترش الگوهای نوآورانه فراهم آورد. ایجاد پلتفرم‌های گفتگو و کارگاه‌های آموزشی مشترک، فرصتی برای تبادل دانش و بهره‌مندی از تجارب عملی آنان به شمار می‌رود. این همبستگی، علاوه بر ترویج ارزش‌های عدالت و برابری، بستری مناسب برای توسعه برنامه‌های حمایتی و طرح‌های نوآورانه در سطح محلی و ملی ایجاد می‌کند و موجی از تحول و پیشرفت پایدار را در تمامی سطوح جامعه به راه می‌اندازد.