کتاب ضربالمثل هایی به گویش دشتستانی به کوشش امرالله بنازاده توسط انتشارات هامون نو منتشر شد
به گزارش وبسایت هامون ایران؛ تارنمای جامعه مدنی جنوب ایران، کتاب ضربالمثل هایی به گویش دشتستانی به کوشش امرالله بنازاده توسط انتشارات هامون نو منتشر شد.
این کتاب در ۱۰۴ صفحه در قطع رقعی و با قیمت یکصد هزار تومان و در شمارگان ۲۰۰۰ نسخه منتشر شده است. در این کتاب در حدود ۷۵۰ ضرب المثل به گویش دشتستانی به همراه نحوه کاربرد آن در زندگی روزمره آمده است.
امرالله بنازاده؛ گردآورنده کتاب ضرب المثل هایی به گویش دشتستانی در بخشی از مقدمه کتاب خود نوشته است: فرهنگ کهن و ریشهدار منطقه جنوب (استان بوشهر) و قدمت زبان فارسی با گویش محلی در منطقه دشتستان باعث گردیده است تا مجموعه گرانبها و غنی از داستانها، افسانهها و اسطورهها در چنته خاطرات مردم این خطّه دلیرپرور به یادگار بماند. پیران و سالخوردگان این مرز و بوم، خود گنجینه ارزشمندی هستند که وقتی سر صحبت با آنها باز میشود، گوش ما با حرفهای ناگفته و ناشینده بسیاری مواجه میگردد که اکنون از زبان شیرین آنان جاری میشود. حکایات و ضربالمثلهای زیبایی که بر اثر تجربه و یا انتقال سینه به سینه از آنان شنیده میشود، نشان از غنای فرهنگی و ژرفای تمدن این منطقه است. اگر این گفتهها به صورت مجموعهای در آیند، اطلاعات وسیعی از میان آن تراوش میکند که حامل نکات بسیاری درباره زندگی و چگونگی برخورد با آن میباشد. منطقه دشتستان دارای روستاهای زیادی است که هرکدام مثلهای محلی فراوانی دارند. اما ما سعی کردیم امثالی را برگزینیم که وجه اشتراک بیشتری در بین تمام این روستاها دارد، همچنین به جهت اینکه مثلها به زبان محلی (گویش دشتستانی) نوشته شده است، برای راحتی کار حرکتگذاری (مشکول) نیز گردیده است. البته ذکر این مثلها به منزله این نیست که فقط همین مثلها در منطقه دشتستان رایج است، شکی نیست که امثال و تعبیرات فراوانی در گوشه و کنار این خطه در سینه این مردم قرار دارد که تاکنون به آنها دسترسی پیدا نکردهایم. لذا از علاقهمندان به فرهنگ و ادب این منطقه دعوت میکنیم که ما را در جمعآوری همه این مثلها یاری فرمایند.
نویسنده در بخش شیوه کار گردآوری ضرب المثل های کتاب اینچنین آورده است:
علاوه بر مطالعات مقدماتی و جنبی برای بیشتر ضربالمثلهای فارسی که تاکنون چاپ شده؛ حدود یک هزار مثل رایج و متداول منطقه دشتستان گردآوری و فیشبرداری گردید. در مرحله بعد با توجه به تقسیم الفبایی: مثلها، با کتاب امثال و حکم (دهخدا) و فرهنگ نوین گزیده مثلهای فارسی مطابقت شد و مثلهای مشابهی نظیر “جر خیش بهتر از آشتی خرمن است” از دهخدا و “جر خیش بهض دعوای خرمنه” محلی دشتستانی و غیره را به خاطر عدم تکرار کنار گذاشته و فقط به ذکر مثلهایی اکتفا نموده که برگرفته از فرهنگ بومی و محلی منطقه دشتستان است. مؤلف بر این باور است که بیان این مثلها و تعبیرات به گویش محلی باعث میشود تا خوانندگان ضمن بهرهوری از مفاهیم آنها با گویش شیرین دشتستانی نیز آشنا شوند.