استحصال زمین دریا در روستای اُلی شمالی با کدام مجوز؛
خلیج‌فارس را به بهانه گردشگری زیر سنگ و قلوه کشیدند!
الهام بهروزی
می‌گوییم خلیج فارس را دوست داریم اما هر بار با طرح‌های اشتباهی بیشتر پا روی نفس‌هایش می‌گذاریم، می‌گوییم این خلیج فقط نامش فارس است اما هر بار بیشتر عرصه را بر آن تنگ می‌کنیم و بیشتر و بیشتر ساحلش را با سنگ و قلوه‌ها محو می‌کنیم! می‌گوییم پایتخت فرهنگی خلیج فارس هستیم چون که بیشترین مرز و تاریخ را با این خلیج کهن استوار داریم اما کمر به کوچک‌کردنش بسته‌ایم! هر بار به بهانه‌ای؛ یک بار به بهانه توسعه تمدن صنعتی، بار دیگر به بهانه ایجاد دهکده گردشگری یا بهانه‌های دیگری چون راه‌اندازی اسکله یا سکوی گردشگری!
چه بهانه‌های خودخواهانه‌ای که تنها به کام بشر، ذره ذره از هستی این خلیج آبی پر رزق و روزی را تصرف می‌کنیم تا به توسعه برسیم! کدام توسعه؟ توسعه پایدار یا ناپایدار! بی‌شک توسعه ناپدار است که این‌چنین برای رسیدن به آن به جان خلیج فارس و نابودی تدریجی اکوسیستم منحصربه‌فردش افتاده‌ایم، وگرنه در توسعه پایدار هرگز طرح یا برنامه‌ای اجرا نمی‌شود که محیط زیست را به خطر بیندازد. طبیعی است همه این دخل و تصرف‌های غیر مجاز و استحصال‌های غیراصولی نخست از بی‌سوادی مجریان طرح‌های گردشگری یا هر طرح دیگری نشات می‌گیرد و دوم از سهل‌انگاری و بی‌مسوولیتی دستگاه‌های متولی و مسوول.
اینکه هر بار زیرپوستی و بی‌‌صدا بخشی از ساحل خلیج فارس را در گوشه و کنار استان با سنگ و قلوه پر می‌کنند تا طرحی اجرا شود و صدای کسی هم در نمی‌آید، دردناک است! مگر می‌شود مدعی مالکیت خلیج فارس و داعیه‌پرداز هویت و تاریخ آن باشید اما این‌چنین مذبوحانه نفسش را تنگ کنید! متاسفانه این بار در اُلی شمالی، ساحل خلیج فارس نشانه گرفته شده است و خیلی تند و سریع بدون هیچ‌گونه نظارتی سنگ‌ها و قلوه‌ها نه تنها ساحل را زیر پا گذاشته‌اند، بلکه حریم ۶۰ متری دریا هم به سخره گرفته‌اند! مشخص هم نیست با مجوز کدام نهاد یا بر مبنای کدام قانون چنین اقدام ضدمحیط‌زیستی در حال اجراست؟!
اُلی شمالی یکی از روستاهای شهرستان دیر است که سواحل و چشم‌اندازی طبیعی منحصربه‌فردی دارد و به‌واسطه داشتن جاذبه‌های طبیعی و دریایی بکر به خودی خود برای جذب گردشگران کفایت می‌کند اما ظاهرا دهیاری این روستا تصمیم گرفته که برای رفاه حال گردشگران، طرحی را در ساحل این روستا اجرایی کند. طرحی که اجرایش در ساحل ماسه‌ای اُلی توجیه محیط زیستی و قانونی ندارد و مشخص نیست که چرا در اجرای آن هیچ نهادی نظارت نداشته است! آیا این طرح طبق موافقت‌های اصولی با نهادهایی چون منابع طبیعی، اداره‌کل بنادر و دریانوردی، حفاظت محیط زیست و اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اجرایی شده است؟!
شواهد امر نشان می‌‌دهد که این طرح بدون هیچ‌گونه نظارتی و به‌صورت غیراصولی در حال اجراست. طرحی که طبق شنیده‌ها ظاهرا به اجرای مبلمان ساحلی معطوف می‌شود و قرار بوده که تنها برای ایجاد بستری پلکانی برای دسترسی راحت‌تر گردشگران و مردم به ساحل چشم‌نواز خلیج فارس در بخشی از گستره ساحلی اُلی شمالی اجرایی شود؛ چون ظاهرا قرار است این روستا با اجرای یک‌سری طرح‌ها به روستای هدف گردشگری در آینده مبدل شود! اما به چه قیمتی؟ به قیمت نابودی سواحل بکر آن و استحصال خلیج فارس؟!
به گفته یک فعال محیط زیستی، ظاهرا این طرح از سوی دهیاری روستای اُلی شمالی به‌منظور ساماندهی مبلمان ساحلی با مجوز منابع طبیعی در حال اجراست که اداره‌کل حفاظت محیط زیست بایستی بر اجرای آن داشته باشد ولی ریختن سنگ و قلوه در ساحل و عبور از حریم ۶۰ متری دریا نشان از آن دارد که این استحصال بدون نظارت اداره‌کل حفاظت محیط زیست و همچنین اداره‌کل بنادر و دریانوردی و بدون توجه به موافقت اصولی طرح‌های گردشگری دریایی اجرا شده است!
بی‌شک در این میان، ابتدا اداره‌کل منابع طبیعی استان باید پاسخگو باشد که با کدام مجوز، دهیاری یا هر نهاد دیگری این‌چنین بدون نظارت می‌تواند به استحصال زمین یکی از سواحل بکر و منحصربه‌فرد استان به نام و بهانه توسعه گردشگری و ایجاد و ساماندهی مبلمان ساحلی بپردازد و صدای هیچ کس هم در نیاید؟! قطعا این اقدام ضدمحیط زیستی نه تنها با توسعه پایدار، بلکه با قوانین محیط زیستی کاملا مغایرت دارد.
به هر روی هیچ دخل و تصرفی در ساحل و حریم ۶۰ متری دریا اصولی و منطبق بر قوانین محیط زیستی نیست. بنابراین اگر هم قرار است که تاسیسات دریایی به منظور توسعه گردشگری در منطقه‌ای ایجاد شود، باید طبق شیوه‌نامه مراکز گردشگری ساحلی و دریایی و با اخذ مجوزهای لازم از اداره‌کل منابع طبیعی و اداره‌کل بنادر و دریانوردی با نظارت اداره‌کل حافظت محیط زیست با حفظ حریم ۶۰ متری دریا و بکارت ساحل اجرایی شود.
متاسفانه طرحی که در روستای اُلی شمالی دیر در حال اجراست، از همان ابتدا غیراصولی و بدون هیچ‌گونه نظارتی آغاز شده است. قطعا این طرح نه تنها به توسعه گردشگری کمکی نمی‌کند، بلکه تهدیدی جدی برای حیات خلیج فارس و اکوسیستم آن به شمار می‌رود و یکی از بکرترین چشم‌اندازهای دریایی را نه تنها نابود؛ بلکه مصنوعی می‌کند. این در حالی است که در گردشگری پایدار تاکید بر حفظ منابع طبیعی، حفاظت از محیط زیست، حفظ تنوع فرهنگی و ارتقای رفاه اجتماعی است. امید می‌رود مسوولان امر پیش از این اینکه دیر شود به استحصالی که در روستای اُلی شمالی در حال اتفاق افتادن است، ورود کنند و جلوی اجرای این طرح غیراصولی و مغایر با گردشگری سبز و پایدار را در این نقطه بکر ساحلی بگیرند.