آیا آه جبیرها دامن «حیدرزاده»ی آریاساسول را می‌گیرد؟!
الهام بهروزی
این روزها اخباری مبنی بر رفتن محمدرضا حیدرزاده از پتروشیمی آریاساسول از سوی برخی از رسانه‌ها منتشر شده؛ اخباری که بلافاصله بعد از انتشار یا تکذیب یا از سایت‌ها و کانال‌های منتشرکننده، به برچیده می‌شود. این اخبار نگاه‌ها را بار دیگر به سمت این مدیرعامل آهوستیز کشانده است؛ همان مدیرعاملی که خبر انتصابش در سال ۱۴۰۱ در این پتروشیمی بزرگ با واکنش شدید افکار عمومی و رسانه‌های تخصصی حوزه نفت و گاز همراه شد؛ اما به هر ترتیب و ضرب و زوری که بود داماد سردار موفق شد با رزومه‌ای پرچالش بر سکان مدیریتی آریاساسول که از بزرگ‌ترین مجتمع‌های پتروشمی کشور شناخته می‌شود، بنشیند.
بی‌شک مدیریت یک مجموعه بزرگی مثل آریاساسول بیش از آقازادگی، نیاز به درایت، دانش، تخصص، خردگرایی و تسلط بر حوزه انرژی و بازار داشته که حیدرزاده در برخی از این مؤلفه‌ها حرفی برای گفتن ندارد. این مدیرعامل متاسفانه در دوران مدیریتش، با برخی از تصمیم‌های نابخردانه‌ای که گرفته، در حوزه اجتماعی و رسانه‌ها چندان محبوبیتی ندارد! مثل تصمیم غیرانسانی وی در توقف یکباره یکی از طرح‌های موفق این پتروشیمی در حوزه محیط زیست که همان حمایت از آهوی جبیر، گونه در معرض خطر منطقه بود. هرچند روابط عمومی آریاساسول تلاش کرد با تنظیم یک بیانیه مفصل این تصمیم ضدمحیط‌زیستی مدیرعامل این پتروشیمی را تطهیر کند ولی هرگز نه این بیانیه و نه اقدامات دیگر پتروشیمی مذکور نتوانست بی‌فکری و بی‌درایتی حیدرزاده را جبران کند. بستن آب بر روی آهوان برای فعالان محیط زیستی به منزله بستن آب بر روی کودکان در صحرای کربلا بود. از این‌رو آن‌ها را برآشفته کرد ولی حیدرزاده مدعی، هرگز از موضع خود پایین نیامد تا به گمان خود، بدین‌شکل اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان را به‌دلیل قرار دادن این پتروشیمی در فهرست صنایع آلاینده تحت فشار قرار بدهد اما در این میان، اداره‌کل حفاظت محیط زیست در برابر خواسته نامعقول مدیرعامل این پتروشیمی کوتاه نیامد. هرچند خوشبختانه مدتی بعد پتروشیمی جم که در حوزه مسئولیت‌های اجتماعی و حفظ محیط زیست با اجرای طرح‌های متعدد فعالیت موثری دارد، در تفاهمنامه‌ای حامی آهوی جبیر شد؛ اما روسیاهی آن برای حیدرزاده و آریاساسول ماند!
آریاساسول بلافاصله بعد از این اقدام غیرانسانی، تلاش کرد با حمایت از مجتمع توان‌یابان «کلیدبهشت» کنگان اندکی از بار فشار روانی و رسانه‌ای وارد به خود را به‌دلیل لغو طرح حمایت از آهوی جبیر کم کند ولی این اقدام نتوانست این پتروشیمی را تطهیر کند؛ چراکه به عقیده بسیاری، این حمایت نوعی خودخواهی و بازی با افکار عمومی برای فرار از بی‌مهری بود که در حق جبیرهای بی‌آزار و زبان‌بسته در معرض انقراض روا داشته بود. شوربختانه روابط عمومی آریاساسول با انتشار کلیپ‌ها و خبرهای متعدد تقلا کرد تا انسان‌دوستی این پتروشیمی را به رخ همگان بکشد اما کمتر کسی به این باور رسید!
حیدرزاده با درافتادن با اداره‌کل حفاظت محیط زیست و لغو طرح حمایت از جبیرها و رها کردن این آهوهای در معرض انقراض که پیش از مدیریت وی در آریاساسول، از سال ۱۳۹۴ از سوی این پتروشمی مورد حمایت قرار گرفته بود و با نظارت و حمایت این پتروشیمی، این جبیرها از ۴ راس به ۵۱ راس تا سال ۱۴۰۱ رسیده و در این زمینه برای کودکان کتابی هم منتشر شده بود تا آهوان زیبای منطقه و چگونگی روبه‌روشدن و مراقبت از آن‌ها را به آیندگان بازشناسند، شعار و اهداف آریاساسول را در حمایت از این گونه جانوری در معرض خطر به خاطر خودرایی خود زیر سوال برد و همه تلاش‌های این پتروشیمی را در این زمینه با خاک یکسان کرد.
محمدرضا حیدرزاده هرگز بابت این تصمیم ضد محیط زیستی خود و زیرسوال رفتن اعتبار شرکت پلیمر آریاساسول احساس شرمندگی نکرد! و بعد از این اقدام منحوس و بهت‌آور، سعی کرد در تفاهنامه‌ای با اداره‌کل شیلات استان بوشهر، حامی ماهی بومی در حال انقراض «شانک زرد باله» شود! اما این اقدام هم نتوانست چهره منفور وی را در میان اهالی محیط زیست محبوب کند؛ چراکه به باور فعالان محیط زیستی، حیدرزاده نشان داد که برای منافع و به کرسی نشاندن حرفش هر آن ممکن است که از مسئولیت حمایت از این ماهی بی‌زبان هم شانه خالی کند! همان‌گونه که حمایت از آهوان جبیر را به خاطر لجبازی با اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان بوشهر در گرمای تابستان لغو کرد و طبق گزارش روزنامه «پیام ما» درست همزمان با تعطیلات تاسوعا و عاشورا، آب را بر آهوان جبیر بست!
همین کافی بود تا ماهیت ضدمحیط زیستی و خودرایی مدیر سفارشی آریاساسول بر همگان خودنمایی کند و برنامه‌های وی در حوزه مسئولیت‌های اجتماعی این شرکت پلمیری عظیم مثل حمایت از توان‌یابان یا راه‌اندازی مدرسه انعطاف‌پذیر یا … کمتر موردباور و ستایش مخاطبان هوشمند و دوستدار محیط زیست قرار بگیرد.
حیدرزاده و حامیانش با اینکه در این دو سال و اندی همه تلاش خود را به کار گرفته‌اند تا مدیریت وی را در پتروشیمی آریاساسول مدیریتی موفق جلوه بدهند، این روزها با انتشار اخباری در باب حذف «دامادهای سرخونه» از شرکت‌ها و دیگر نهادها، احساس خطر کرده، چراکه بخشی از این اخبار به رفتن حیدرزاده از آریاساسول مرتبط می‌شود ولی نکته جالب این است که این خبرها بلافاصله به شکل مشکوکی از کانال‌ها یا سایت‌های منتشرکننده که برخی از آن‌ها کانال‌ها و صفحات تخصصی حوزه انرژی هستند، تکذیب یا پاک می‌شوند! و در این میان، برخی از کانال‌های تخصصی ضمن تکذیب خبر حذف آریاساسول از هیئت‌مدیره شستان و رفتنی بودن حیدرزاده از این پتروشیمی بزرگ، سوددهی این شرکت را در مدت اخیر حاصل درایت این مدیر می‌دانند! این در حالی است که آریاساسول پیش از این هم شرکت سوددهی بوده تا جایی که در سال ۱۴۰۰، سهام آن ۵۰ درصد رشد داشته است.
این بزرگ‌نمایی‌ها و انتشار اخبار حمایتی از حیدرزاده در سایت‌ها و کانال‌های تخصصی به خودی خود بیانگر شائبه رفتن این مدیرعامل آهوستیز از آریاساسول را تقویت می‌کند و تقلای وی را برای ماندن به رخ می‌کشد. حال باید دید که آه آهوان بی‌زبان دامن این مدیرعامل سفارشی را می‌گیرد یا خیر؟!