معمولا فراز وفرودهای جریانات سیاسی در استان به تبع تغیرو تحولات سیاسی در کشور شکل گرفته است و هم چنان ادامه دارد . این تحولات را می توان در چهار دوره تعریف کرد
۱-از ابتدای انقلاب تا پایان جنگ
در این دوره به ویژه در اوایل انقلاب گروه های سیاسی با دیدگاه های متفاوتی فعالیت داشتند .از گروه های چپ سوسیالیست گرفته تا گروه های افراطی مذهبی مثل سازمان منافقین .این گروه ها در استان ها هم نمایندگان فعال داشتند. گروه های مذهبی طرفدار حکومت هم عمدتا در قالب حزب جمهوری اسلامی وهیات موتلفه اسلامی حضوراجتماعی داشتند.البته در دانشگاها انجمن اسلامی ودانشجویان دفترتحکیم وحدت سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی وانجمن اسلامی معلمان هم هرچند فعال بودند اما در استان ها نمایندگی نداشتند .
۲-شروع جنگ تحمیلی تا پایان جنگ:
باشروع جنگ تحمیلی به این علت که همگان احساس می کردند اصل تمامیت ارضی ایران دچار مخاطره است، فعالیت های سیاسی کم رنگ بود و تمام جریانات سیاسی به جز آن دسته که سر ستیز با جمهوری اسلامی داشتند مثل بخشی از گروه های چپ در غرب کشور در قالب حزب دموکرات کردستان و یا کومله و یا پیشمرگه های کرد و سازمان منافقین،بقیه فعالیت فراگیری نداشتند .تنها حزبی که در دوران جنگ فعال بود حزب جمهوری اسلامی بود .که این حزب هم به دلیل افراط گرایی که داشت توسط حضرت امام با بیان اینکه باید فتیله آن پایپن کشیده شود عملا منحل شد.از دیگر احزاب فعال در ان دوران هیات موتلفه و اصول گرایان آن زمان و همچنین انجمن حجتیه بودندکه مواضعی انتقادی نسبت به حضرت امام (ره) داشت و در این خصوص خطاب های تندی هم از امام نسبت به انجمن حجتیه در تاریخ باقی مانده است.
۳-بعد از پایان جنگ و دوران سازندگی با شعارها آقای هاشمی که(من خودم به اندازه کافی سیاسی هستم) و امروز کشور به سازندگی نیاز دارد ، تقریبا هشت سال فعالیت سیاسی حزبی و گروهی کم رنگ بود. فعالین سیاسی آن دوران نیز دچار مشکلات سختی شدند.بعد از پایان دوره ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی دوران اصلاحات شکل گرفت.هشت سال دوران اصلاحات اوج فعالیت های سیاسی و حزبی بود.در این دوره احزاب اصلاح طلب متعددی مجوز فعالیت گرفتند ودر استان ها نیز شاخه هایی برای فعالیت ایجاد نمودند که تا کنون ادامه دارد و در قالب شورای هماهنگی در حال فعالیت هستند. گر چه در دوره احمدی نژاد باز هم فضا برای کار سیاسی بسته بودو فعالیت حزبی بسیار کم رنگ بود و بعد ازانتخابات سال۸۸نیز بسیاری از احزاب اصلاح طلب دچار مشکلات و محدودیت های فراوان شدند.احزابی نظیر مشارکت ایران اسلامی منحل شد و حزب اعتماد ملی نیز دچار مشکلاتی گردید. و بسیاری از چهره های سرشناس احزاب اصلاح طلب برای ادامه فعالیت دچارمشکل شدند و عملا فعالیت حزبی اصلاح طلبان دچار یک رکود گردید.
در دوره ی فعلی و با روی کار آمدن حسن روحانی مجددأ فضای سیاسی بازتر شده و احزاب زیادی مجوز فعالیت گرفتند و احزاب اصلاح طلب به صورت جدی پا به عرصه اجتماع گذاشت اند.در این مدت علاوه بر تأسیس احزاب جدید احزاب سعی در ترمیم بدنه و هسته مرکزی خود نموده اند و اکنون همگی به صورت جدی فعالیت های سیاسی خود را آغاز نموده اند و در استان ها نیز کم وبیش فعال شده اند. در استان بوشهر درسال ۱۳۷۶ واولین دوره ی کاندیداتوری سید محمد خاتمی به علت عدم وجود احزاب تعداد محدودی از اصلاح طلبان وارد عرصه شدند.گر چه در بوشهر احزابی مثل انجمن اسلامی معلمان ،انجمن اسلامی مهندسان ،دفتر تحکیم –خانه کارگر-مجمع نیروه های خط امام –زودتر ازبقیه احزاب شروع به فعالیت کردند.اما شکل جدید جبهه مشارکت بطور گسترده شروع به فعالیت نمود که پشتوانه دولت را هم همراه داشت .چرا که برادر ریس جمهور در رأس این جبهه قرار داشت . از ابتدای شکل گیری این جبهه در نحوه عضو گیری برای شورای مرکزی آن در استان ها مشکلاتی ایجاد گردید و در ادامه عوامل اصلی همراهان خاتمی به حاشیه کشیده شدند و این موضوع موجب نگرانی هایی شد و به علت بی توجهی به نگرانی ها استارت اختلافات زده شد.که اوج این اختلاف سلیقه ها در انتخابات ۸۴و رقابت آقای کروبی و دکتر معین نمایان شد.که اصلاح طلبان در استان بوشهر متاسفانه در دو ستاد فعال شدند که جبهه مشارکت از دکتر معین حمایت کرد و بقیه از کروبی .کروبی دراستان بوشهردر جلب آراء نظر اول و معین نفرپنجم شد و این اختلاف سلیقه همچنان ادامه پیدا کرده است. در حال حاضر با تشکیل شورای هماهنگی جبهه اصلاحات که متشکل از احزاب وگروه های اصلاح طلب است استان بوشهر تنها استانی است که ائتلاف اصلاح طلبان در آن مطرح گردیده است .بجز در استان بوشهر و کهکلویه وبویر احمد در سایر استانها شورای راهبردی تشکیل شده است.ترکیب این دو جریان کاملا مشخص است که برای مرکز استان کاملا مبرهن و روشن است اما برای شهرستان ها قدری مبهم می باشد که دوستان می توانند رصد کنند واطلاعات بیشتری کسب نمایند.البته این تفرقه وتشنت بنفع هیچ کس نیست و کسانی که دل در گرو اصلاحات دارند باید حق به اکثریت بدهند و عقل جمعی را بپذیرند و در نهادینه شدن احزاب رسمی و قانونی تلاش نمایند.