حضور ومشارکت حقیقی زنان در عرصه های مختلف نیاز ضروری برای تحقق جامعه مدنی وتسریع در فرایند توسعه وعدالت اجتماعی است.مشارکت زنان در همه زمینه ها وفرایندهای تصمیم گیری پیش نیاز توسعه پایدار یک جامعه میباشد.فقر فرهنگی و عدم عدالت اجتماعی سبب گردیده زنان علیرغم قابلیتهای بسیار،مسوولیتی گسترده در عرصه های مختلف فرهنگی،سیاسی واجتماعی نداشته باشند واین درحالی ست که حضور مردان به تنهایی جوابگوی نیازهای جامعه نیست واکنون کشور نیاز دارد هرچه سریعتر وبا نیروهای متخصص وکارآمد بیشتر درمسیر توسعه و پیشرفت حرکت کند.توانایی زنان ودختران جامعه ایران قابل کتمان نیست واین را درعرصه های مختلف داخلی وخارجی به اثبات رسانیده اند.آیا با شایستگی وافر انان جایز است این توانایی ها نادیده گرفته شده وغیرفعال شوند وزنان که نیمی از قشر موثر جامعه را تشکیل میدهند، تنها وتنها بانوان خانه وآشپزخانه باشند؟!مسایل مربوط به زنان تنها موضوع زنان نیست ومربوط به کل جامعه میباشد وبا همکاری همگان وفراهم کردن شرایط حل این مسایل امکانپذیر است وعزم واراده ملی میخواهد.در دولتهای مختلف سعی شد زمینه ای برای حضور پر رنگتر زنان فراهم شود ولی بطور جدی و موثر دنبال نشد و ناتمام باقی ماند.ما در کشور فرماندار زن نداریم! چرا دولتها برای واگذاری این پست به زنان واهمه دارند و دست و دلشان میلرزد؟! رشد زنان تحصیلکرده و پیشی گرفتن انها از مردان در تحصیلات دانشگاهی بحث مدیریت زنان را بیش از پیش مطرح ساخته است و تاکنون درهرپستی به زنان اجازه حضور داده شد شایستگی خود را اثبات کرده اند.به یقین همه میدانند به زنان اجازه حضور در بسیاری از استادیومهای ورزشی داده نمیشود؟! اگر زنان در بخشی از استادیوم با رعایت شرایط و ضوابط لازم فوتبال تیم مورد علاقه خود را تماشا کنند این حضور چه خطر بزرگی ایجاد خواهد کرد و به کدامین ارزشها اسیب خواهد زد؟! شاید به همین دلایل در جهان کشور ما متهم به رعایت نکردن ابتدایی ترین حقوق زنان میباشد. گریفین میگوید:”هدف از توسعه آن نیست که اجناس بیشتری اعم از کالا یا خدمات تولید شود، بلکه هدف آن است که قابلیتهای افراد به گونه ای رشد یابد تا زندگی انسان سرشار از خلاقیتها ورضایت باشد.”زنان و دختران شهروندان درجه۲جامعه نیستند و آنچه را زنان نیاز خود میدانند و آن را دنبال میکنند، به تصور برخی دیدگاهها امتیازی است که با لطف به زنان داده خواهد شد! این امتیاز نیست بلکه حقی است که تاکنون پایمال شده است. زنان باید جهت حضور وایفای نقش خود در جامعه به پرورش قابلیتها در تمامی عرصه ها و حیطه ها بپردازند و به مسوولیتهایی که در انحصار مردان بوده گام بگذارند و فراموش نشود رشد زنان در عرصه ها تضعیف مردان نیست.برای حضور بیشتر و در نتیجه توسعه بهتر و کاملتر نیاز است زنان در فرایند تصمیم گیری در سطوح مختلف جامعه شرکت نمایند.باید شرایط را تغییر داد و از سرزنش کردن دیگران دست کشید.باید قوانین را تغییر داد به شکلی که مردان نیز بپذیرند که حامی زنان و دختران باشند.باید برای تغییر قوانین و نامطلوبهای موجود به حیطه سیاست دست یافت و گام به گام با مردان برای ساختن جامعه ای سالمتر و شادابتر و حضوری پررنگتر گام برداشت.
