اشاره: وقتي از حوزه ي عمومي حرف مي زنيم، عمومن همه ي اقشار جامعه همچون كودكان، نوجوانان، جوانان، زنان، مردان، ميان سالان، كهنسالان، معلولين و ... را شامل مي شود. در اين ميان برنامه ريزان شهري نيز طي اين ساليان در تدوين برنامه ريزي و طرح ريزي مبلمان شهري، توجه ويژه يي براي استفاده از فضاهاي عمومي شهر براي اين اقشار تعيين و تدوين كرده اند. به كودكان، به عنوان آسيب پذيرترين قشر ازجامعه توجه يي ويژه به خصوص در كشورهاي پيشرفته بدان شده است. در ساختن فضاهاي عمومي ويژه ي كودك، بايد امنيت شخصي، آرامش، آزادي و استقلال عمل را نيز اضافه نمود. فراهم كردن امكان دسترسي مستقل كودكان به طيف متنوعي از خدمات و فعاليت هاي اجتماعي مناسب كودكان در تمامي سنين و ايجاد ظرفيت سازي براي كودكان براي سالم بودن و دستيابي به مهارت هاي اجتماعي و فرهنگي از طريق مشاركت فعال در محيط جامعه مدني، از سياست گذاري هاي مهم برنامه ريزان شهري «شهر دوستدار كودك» مي باشد. اما دريغ كه در سياست گذاري هاي برنامه ريزان شهري و روستايي استان بوشهر، نه خبري از داشتن يا تلاش براي ساختن شهر دوستدار كودك است و نه حتا فضاهاي عمومي ويژه ي كودك همچون پارك ها، پياده رو و مكان هاي عمومي را براي مشاركت اجتماعي كودك ازنظر ايمن سازي، امنيت،آموزش و... فراهم شده است. زيرا يكي از موارد مهم در عرصه هاي زندگي شهري، ايجاد فضاهاي مناسب، خلاقانه و مشاركت پذير براي كودكان مي باشد، تا مسئوليت پذيري، ديگر پذيري و مشاركت پذيري در كارهاي جمعي را با ديگر اعضاي جامعه، تجربه كنند.