اولریش بک (2015-1944) در اواخر جنگ دوم جهانی و در حوزه سیاسی- قانونی نازی ها به دنیا آمد. بک بیشتر عمر خود را در تلاش برای هضم این گذشته هولناک بود و این مساله از او یک روشنفکر اروپایی متعهد ساخت. او به دنبال درک جهانی بود که آشفته، بی اختیار و لجام گسیخته به نظر می رسید. بک تاکید داشت وضعیت کنونی را دیگر نمی توان از طریق برداشت های از پیش موجود درباره جامعه یا زبان موجود علوم اجتماعی درک کرد. از این رو، مدرنیته، مخاطرات تکنولوژی، جهانی شدن، روندها و رخدادهای اساسی جهان معاصر، موضوعاتی بود که اولریش بک آنها را در مسیر رسیدن به <<مدرنیته ای دیگر>> می دید. به همین دلیل، بک از دهه1980 یک پرسش را به طور متناوب تکرار کرد: اینکه چگونه اندیشه ها و اعمال اجتماعی و سیاسی با در نظرگرفتن دگرگونی های جهانی از تخریب محیط زیست و گرم شدن زمین تا بحران های مالی و دموکراسی و نهادهای ملی- دولتی می توانند کنش رادیکال داشته باشند؟ برای بک آن <<مدرنیته دیگر>>، مدرنیته رادیکال شده بود؛ مدرنیته ای که بنیان های خود را به دست می آورد.