فرهنگ توتالیتر یا خودشیفته یعنی «جهان در تجربه من خلاصه می‌شود» .... راه برخورد با استبداد، آفرینش است: در آفرینش، پیش و بیش از آنکه بکوشم خارج شوم، چیزی به جهان می‌آورم. من با آفریدن حرف نو، شعر نو، تصویر نو، عمل نو، خنده نو، گریه نو، فلسفه نو، موسیقی نو... پوسته جهان بسته را می‌شکنم: آفریدن بهترین پاسخ برای سیاست خودشیفته است. جامعه تنها می‌تواند با آوردن زندگی جدید به این جهان، بر ملال سال‌خوردگی غلبه کند: گذر از سیاست خودشیفته نیازمند ممکن ساختن تجارب مشترک آزادی و آفرینش است.