“ایران فردا”؛ مرگ تدریجی یک نهاد اجتماعی؛ یادداشتی از مسعود رفیعی طالقانی

“ایران فردا”؛ مرگ تدریجی یک نهاد اجتماعی

مسعود رفیعی طالقانی

سردبیر روزنامه همدلی

حامد سحابی در رنج‌نامه‌ای در ماهنامه‌ ایران فردا نوشت: «اصل مطلب این است؛ با وضعیتی که پیش می رویم باید مجله را تعطیل کنیم،همین!»

آخرین شماره ماهنامه راهبردی ایران فردا دیروز به دستم رسید.ماهنامه ای که روزگاری زنده یاد مهندس عزت الله سحابی آن را مدیریت می کرد و در عصرطلایی مطبوعات ایران، یکی از مجلات پرمخاطب با محتوایی سخت استراتژیک بود.این مجله سالیانی دراز به محاق توقیف افتاد و به خاطرات پیوست تا آنکه حدود سه سال پیش به همت حامد سحابی،فرزند مهندس عزت الله سحابی و با حضور جمعی از روزنامه نگاران این روزهای کشور دوباره روند انتشار خود را از سر گرفت.ایران فردای جدید هم اما در دور تازه انتشار به همان بلایی دچار شد که سایر نشریات چاپی ،سالیانی است به آن دچارند؛ بحران نخوانده شدن، بحران نخریده شدن، بحران بی تفاوتی مخاطب، بحران فرورفتگی جامعه در خلسه ای عمیق و سرآخر بحران بقا. این همه را دیروز در یک جمله چاپ شده در رنج‌نامه حامد سحابی با عنوان گفت‌وگو با خوانندگان در آخرین شماره ایران فردا دیدم. نوشته است«یک‌راست بروم سر اصل مطلب و با مقدمه چینی‌های قلمبه سلمبه نه شما را خسته کنم و نه وقت نداشته خودم را تنگ تر. اصل مطلب این است؛ با وضعیتی که پیش می رویم باید مجله را تعطیل کنیم، همین!»

بعد هم رفته است به توضیح اینکه مهندس سحابی که بود و چه کرد و ایران فردا که میراث ارزشمند اوست امروز در چه شرایط بدی دست و پا می زند. هرچند من به واسطه اینکه در دور تازه انتشار این نشریه ۶ ماه و ۶ شماره صفحات سیاسی آن را مدیریت کردم، ازنزدیک وضع اقتصادی آن را دیدم، اما بی اغراق بگویم که گمانم نمی‌بردم ایران فردا هم روزی با بحران نخریده شدن مواجه شود چه آنکه به خیالم مشتاقان مباحث استراتژیک در جامعه دستکم ۱۰هزار نفری هستند و آنها «ایران فردا» را می خرند و می‌خوانند؛ اما انگار اشتباهی عجیب مرتکب شده بودم و حالا این پیام حامد سحابی موید خیال خام من است. از عمد واژه نخریده شدن را بکار می‌برم که درآن نوعی کنش هست. خریده نشدن بی تردید با نخریده شدن فرق دارد و حال و روز امروز مطبوعات ما این است؛ آنها توسط مخاطب «نخریده» می‌شوند و دستکم برای «ایران فردا» می دانم که مشکل هرچه هست از محتوای نشریه نیست.

باری…از آنجا که ما گمان می داریم هر رسانه یک نهاد اجتماعی است و نهادهای اجتماعی برای توسعه ایران یک ضرورت اند، تعطیلی قریب الوقوع «ایران فردا» را تاب نمی‌آوریم و دست کم این است که عکس یک روزنامه «همدلی» را به ایران فردا اختصاص می دهیم. برای«ایران فردا»کاری اگر نمی شود کرد، لااقل می توان تصویر جلدش را مثل یک آگهی در صفحه اول منتشر کرد شاید یک مخاطب بیشتر پیدا کند.

سالنــــامـــه ارغنـــــــون هامـــون (فروش اینترنتی)

فصــــلنــامـــــه نــــامـــــه هـــامـــــون (فروش اینترنتی)

دوهـفتـــــــه نــامـه آوای هـــــامــــون (فروش اینترنتی)

انتـــــشــــــــارات هــــامـــــــون نـــــو (فروش اینترنتی)

نشستن در لژ مخصوص غول‌های ادبی؛ درباب منوچهر آتشی

درباره استاد غلامعباس توسلی؛ حافظه زنده جامعه شناسی

توسلی در سه بزنگاه تاریخی؛ یادداشتی از حمیدرضا جلائی‌پور

آکادمیسین مردم‌مدار؛ یادداشتی از حسین سراج زاده

“ایران فردا”؛ مرگ تدریجی یک نهاد اجتماعی؛ یادداشتی از مسعود رفیعی طالقانی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

اخبار مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ